Με νομοτεχνικές βελτιώσεις που κατατέθηκαν από το υπουργείο Εργασίας, επιχειρήθηκε να τακτοποιηθούν λεπτομέρειες κυρίως, φραστικού τύπου, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν και οι δανειστές. Ακριβέστερα τονίστηκε ότι η αναστολή της αρχής της επεκτασιμότητας και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης ισχύει ρητά έως τις 20 Αυγούστου 2018 «υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος». Στις ομαδικές απολύσεις τονίστηκε ότι «η μη προσφυγή του εργοδότη στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας συνεπάγεται την ακυρότητα των ομαδικών απολύσεων. Σε περίπτωση προσφυγής κατά του κύρους των απολύσεων, η αρνητική απόφαση του ΑΣΕ μπορεί να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο».
Πάντως οι βασικές ρυθμίσεις που ήθελε να προωθήσει το υπουργείο Εργασίας για το «καυτό» ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, δεν υπάρχουν στο νομοσχέδιο. Αυτό σημαίνει ότι η επαναφορά της πρωτοκαθεδρίας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, έναντι των επιχειρησιακών, δεν καταγράφεται στο νέο νόμο. Επίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι κρίσιμες αρχές της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης τίθενται εν ισχύ από την επομένη της λήξης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
