Σήμερα που αφαιρέθηκαν και τα τελευταία στρώματα χωμάτων από την ανατολική πλευρά του ψηφιδωτού, αποκαλύφθηκε η τρίτη μορφή της παράστασης, πίσω από τον γενειοφόρο άνδρα, ο οποίος -εκτός από το στεφάνι- φοράει και κόκκινο ιμάτιο.
Πρόκειται για γυναικεία νεανική μορφή, με κόκκινους ανεμίζοντες βοστρύχους, η οποία φοράει λευκό χιτώνα που συγκρατείται με κόκκινη λεπτή ταινία στο ύψους του στήθους. Φέρει κόσμημα στον καρπό του αριστερού της χεριού. Είναι προφανές ότι πρόκειται για την μυθολογική παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, με την παρουσία του θεού Ερμή ως ψυχοπομπού, όπως είθισται σε ανάλογες αναπαραστάσεις.
Είναι εκπληκτική η παράσταση όχι μόνον για τον χρωματικό της πλούτο, αλλά και για την τέλεια εκτέλεση του σχεδίου. Στην παράσταση του ψηφιδωτού παρουσιάζεται και η τρίτη διάσταση, ιδιαίτερα στην απεικόνιση του ψυχοπομπού και της Περσεφόνης. Είναι φανερό ότι η παράσταση παραπέμπει και στην αντίστοιχη της αρπαγής της Περσεφόνης, στον λεγόμενο Τάφο της Περσεφόνης, στο βασιλικό νεκροταφείο των Αιγών. Όμως η παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης, στις Αιγές είναι τοιχογραφία. Εδώ, για πρώτη φορά, απαντάται σε βοτσαλωτό ψηφιδωτό, σε ταφικό μνημείο. Οι διαστάσεις του ψηφιδωτού δαπέδου ήτοι 4,5Χ3.
Με την αποκάλυψη του ψηφιδωτού δαπέδου δόθηκε η δυνατότητα και για την τελική υποστύλωση του επιστυλίου των Καρυατίδων. Φυσικά, έχουν ήδη ξεκινήσει οι εργασίες προστασίας του ψηφιδωτού οι οποίες συνίστανται:
α. Επικάλυψη με φύλλα φελιζόλ
β. Και πάνω από αυτά ξύλινη επένδυση
Σε ύψος 40 εκ. πάνω από την ξύλινη επένδυση θα μπει το δάπεδο πρόσβασης για τον τέταρτο χώρο, το οποίο θα στηριχτεί στην τρίτη σειρά αντιστήριξης.
Με την τομή που έγινε στο κατεστραμμένο τμήμα του ψηφιδωτού διαπιστώθηκαν οι συνθήκες έδρασης του δαπέδου που είναι οι εξής: Κονίαμα 8-10 εκατοστών ως υπόβαση του ψηφιδωτού, πιο κάτω έχουμε στρώση από κροκάλες πάχους 10-12 εκατοστά, οι οποίες εδράζονται στο φυσικό έδαφος, υπό μορφή σκληρής αργιλώδους άμμου.
Στον τέταρτο χώρο ήτοι στον τρίτο θάλαμο, έχει ολοκληρωθεί η υποστύλωση. Δεν προχώρησαν οι ανασκαφικές εργασίες, επειδή η ομάδα ασχολήθηκε με την αποκάλυψη του ψηφιδωτού.
Επιβεβαίωνεται η εκτίμηση του dikaiologitika.gr για την απεικόνιση της Αρπαγής της Περσεφόνης (δείτε το άρθρο μας στις παρακάτω παραγράφους)
Ο γενειοφόρος δαφνοστεφανομένος άνδρας φαίνεται να είναι ο Πλούτωνας και όχι ό ένοικος του Τάφου στην Αμφίπολη . Πανομοιότυπες απεικονίσεις παρουσιάζονται και σε άλλα αρχαιολογικά ευρήματα και είναι γνωστά ως «Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα». Αυτό μπορεί να αποδειχτεί στην πλήρη αποκάλυψη του ψηφιδωτού μετά την αποχωμάτωση όλοκληρου του εξαιρετικής τεχνικής κομψοτεχνήματος που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι. Αύριο θα υπάρξουν νέες ανακοινώσεις απο το υπουργείο Πολιτισμού ενώ οργιάζουν οι φήμες ότι αποκαλύφθηκε στα δεξιά του Πλούτωνα η Περσεφόνη
Ένα εξαιρετικής τέχνης ψηφιδωτό ήρθε στο φως από τους αρχαιολόγους στον Τάφο της Αμφίπολης σύμφωνα με τις φωτογραφίες που έδωσε στην δημοσιότητα το υπουργείο Πολιτισμού. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε αυτή την απεικόνιση με τον γενειόφορο άνδρα πάνω σε άρμα με λευκά άλογα και ψυχοπομπό τον Ερμή.
Όπως μπορείτε να διακρίνεται στις δύο παρακάτω εικόνες η παράσταση που εμφανίζεται στο ψηφιδωτό της Αμφίπολης παρουσιαζει πανομοιότυπα χαρακτηριστικά με αυτές. Στην δεύτερη εικόνα συναντάμε αγγείο που φιλοξενείται στο Βρετανικό Μουσείο και το οποίο χρονολογείται στο 370-350 π.Χ. Δηλαδή είναι προγενέστερο από την μέχρι τώρα επικρατούσα χρονολόγηση του Τάφου στην Αμφίπολη (325 - 300 πχ)
Όπως θα παρατηρήσετε και στις τρεις απεικονίσεις ο Γενειοφόρος και δαφνοστεφανομένος άνδρας είναι ο Πλούτωνας ενώ επίσης και στις τρεις απεικονήσεις ο Ερμής φοράει ακριβώς το ίδιο καπέλο . Στο ψηφιδωτό δεν απεικονίζεται η γυναικεία μορφή που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η Περσεφόνη αφού δεν έχει αποκαλυφθεί πλήρως και ενδέχεται εάν η ανασκαφή αποκαλύψει το υπόλοιπο ψηφιδωτό να την δούμε στο δεξί χέρι του Πλούτωνα
Ερυθρόμορφος καλυκωτός κρατήρας του Ζωγράφου της Ιλίου Πέρσεως, περίπου 370-350 π.Χ. Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο.
Η συγκεκριμένη εικόνα όμως δεν υπάρχει μόνο στο αγγείο αυτό αλλά και στους Βασιλικούς Τάφους στην Βεργίνα
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα στο εσωτερικό του ομώνυμου συλημένου κιβωτιόσχημου βασιλικού τάφου στη Βεργίνα, 366 π.Χ.
Στον βόρειο μακρό τοίχο εικονίζεται ένα θέμα ιδιαίτερα κατάλληλο για ταφικό μνημείο, η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη, τον θεό του κάτω κόσμου Ο γενειοφόρος θεός ανεβαίνει βιαστικά στο άρμα έχοντας στο δεξί του χέρι το βασιλικό σκήπτρο και τα χαλινάρια των αλόγων, ενώ κρατάει ταυτόχρονα σφιχτά με το αριστερό τον κορμό της ημίγυμνης κόρης, πιάνοντας με την παλάμη το στήθος της. Η κόρη στρέφεται προς τα πίσω, τεντώνοντας το σώμα και τα χέρια της σε μια μάταιη προσπάθεια να ξεφύγει. Μπροστά από το άρμα τρέχει ο Ερμής, με το κηρύκειο στο υψωμένο δεξί του χέρι. Επάνω αριστερά, σε ανοιχτό γαλάζιο φόντο που πιθανότατα δηλώνει τον ουρανό, διακρίνονται τρεις ακτίνες που ξεκινούν από μια πορτοκαλιά κηλίδα. Με αυτό τον τρόπο αποδίδεται ο κεραυνός που στέλνει ο Δίας για να δείξει ότι αποδέχεται τη βίαιη πράξη του αδελφού του. Πίσω από το άρμα μια νεαρή γυναίκα, φίλη της Περσεφόνης, τρομαγμένη από όσα βλέπει, γονατίζει υψώνοντας τα χέρια. Στον ανατολικό στενό τοίχο βλέπουμε μια καθιστή γυναίκα ντυμένη με χιτώνα και με ένα μεγάλο σκούρο ιμάτιο, που καλύπτει ολόκληρο το σώμα μαζί με το κεφάλι της· η στάση της δείχνει περίσκεψη και θλίψη, και μπορούμε επομένως να την ταυτίσουμε με τη θεά Δήμητρα, τη μητέρα της Περσεφόνης, που θρηνεί για την εξαφάνιση της κόρης της. Στον νότιο μακρό τοίχο εικονίζονται τρεις, καθιστές επίσης, γυναικείες μορφές, που ίσως είναι οι Μοίρες. Πολλές ομοιότητες με την τοιχογραφία της Βεργίνας παρουσιάζει η απεικόνιση της αρπαγής της Περσεφόνης σε ένα ψηφιδωτό του 2ου αιώνα μ.Χ. από τη Ρώμη, για το οποίο από παλιά ορισμένοι μελετητές είχαν υποθέσει ότι αντιγράφει, περισσότερο ή λιγότερο πιστά, έναν πίνακα που είχε φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος του δεύτερου μισού του 4ου αιώνα π.Χ. Νικόμαχος ο Θηβαίος. Γνωρίζουμε ότι ο πίνακας αυτός είχε μεταφερθεί στη Ρώμη και φυλασσόταν στο Καπιτώλιο. Η σύγκριση με το ψηφιδωτό της Ρώμης οδήγησε τους αρχαιολόγους στη σκέψη ότι η τοιχογραφία της Βεργίνας θα μπορούσε να είναι έργο, αν όχι του ίδιου του Νικομάχου, τουλάχιστον ενός μαθητή του ή ενός καλλιτέχνη που είχε δουλέψει κοντά του.
Δεν μένει παρά να αποκαλυφθεί και το υπόλοιπο ψηφιδωτό που κατά πάσα πιθανότητα θα μας φέρει στο φως την Περσεφόνη επάνω στο άρμα του Πλούτωνα