Στο χαιρετισμό του εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος για τον ρόλο που μπορεί να παίξει ο αγροτοδιατροφικός τομέας στην αναστροφή του κλίματος της ελληνικής οικονομίας. Αναφέρθηκε επίσης στην επικράτηση των μεγάλων εταιρειών και αλυσίδων στον τομέα των τροφίμων στη διεθνή αγορά, επισημαίνοντας παράλληλα ότι την ίδια στιγμή η Ελλάδα έχει μπροστά της μια παραγωγική και δημιουργική πρόκληση, καθώς διαθέτει επώνυμα και ποιοτικά προϊόντα και έφερε ως παράδειγμα το εξαιρετικό ελληνικό παρθένο ελαιόλαδο.
Όπως ανέφερε: «η πρόκληση για εμάς είναι η αλλαγή κατεύθυνσης και η αλλαγή νοοτροπίας», ενώ υπογράμμισε ότι το πρόβλημα ξεκινάει από την παιδεία. Ο κ. Μπόλαρης στάθηκε επίσης στην έλλειψη προσωπικού στο συγκεκριμένο τομέα, δηλαδή στην έλλειψη αγροτών, παραγωγών και εμπόρων τονίζοντας: «η χώρα στόχευσε στα πανεπιστήμια αλλά υστερήσαμε στην τεχνική εκπαίδευση με αποτέλεσμα να έχουμε έλλειμμα προσωπικού. Έχει σημασία να κάνουμε μια αναδιάταξη για να χτίσουμε το καινούριο παραγωγικό μοντέλο».
Επίσης, ανέφερε ότι στην αναγκαιότητα αξιοποίησης εργαλείων όπως το ΕΣΠΑ, ο Αναπτυξιακός Νόμος και το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στοχεύοντας πάνω στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
«Οι αρχές με τις οποίες κινηθήκαμε στις προηγούμενες προγραμματικές περιόδους ήταν οι αρχές της ταχύτητας και απορροφητικότητας. Πλέον είμαστε υποχρεωμένοι να επιλέξουμε την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μέσα σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο το οποίο προβάλει προϊόντα ποιότητας, ενσωματώνει καινοτομία σε όλη τη διαδικασία, στοχεύει σε ότι κατακτά την επωνυμία και έχεις ανοικτούς ορίζοντες. Μέσα σε αυτό το παραγωγικό πρότυπο η αξιοποίηση των εργαλείων στοχευμένα μπορεί να αξιοποιήσει και τις παρούσες δυνάμεις αλλά και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μας δηλαδή τις δυνατότητές μας».
Στην ομιλία του ο Αθανάσιος Σαββάκης, πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΕΕ) ανέφερε ότι «η υπερφορολόγηση, οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, οι κεφαλαιακοί έλεγχοι συνιστούν ένα γενικότερο αδιέξοδο για την ελληνική οικονομία το οποίο προκύπτει άμεσα όσο επιμένουμε να έχουμε στο επίκεντρο της οικονομικής μας πολιτικής τη διάσωση του κράτους και των τραπεζών». Η διαρκής πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα έφερε, σύμφωνα με τον κ. Σαββάκη, τα προφανή αποτελέσματα, κύκλο εργασιών της βιομηχανίας με ραγδαία πτώση σε σχέση με αντίστοιχες περυσινές περιόδους (το Μάιο του 2016 σε σχέση με τον Μάιο του 2015 η μείωση ήταν 13,4) και συνέχιση της ύπαρξης ζημιών για τη μεταποίηση για μια ακόμα χρονιά.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΒΕΕ, παρά το αρνητικό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα, το παρήγορο είναι ότι υπάρχουν ακόμα υγιείς επιχειρήσεις οι οποίες μάχονται με την κρίση και επενδύουν. Παράγουν προϊόντα με αυστηρές προδιαγραφές και άριστα τυποποιημένα και προσπαθούν να διεθνοποιηθούν καθημερινά ολοένα και περισσότερο. Μάλιστα παρά το σκληρό επιχειρηματικό τοπίο γίνονται παράγοντες κοινωνικής συνοχής σε περιφερειακό και τοπικό και εθνικό επίπεδο αφού διατηρούν θέσεις εργασίας και πολλές φορές τις αυξάνουν μέσα σε αυτό το αρνητικό περιβάλλον.
«Για να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη πρέπει προηγουμένως να υπάρξει ένα στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη. Πλέον το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας θα πρέπει να αναλάβει το βάρος της σχετικής ευθύνης. Θα πρέπει η κυβέρνηση, η οποία έχει την ουσιαστική ευθύνη, με ξεκάθαρο τρόπο να σχεδιάσει το ελληνικό στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη» ανέφερε ο κ. Σαββάκης και συνέχισε: «Το παρελθόν μας έχει διδάξει ότι αποσπασματικά μέτρα πολιτικής και η αδυναμία επίτευξης συνεργειών μεταξύ των πολιτικών που δυνητικά ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα έχουν αποτύχει και το αποτέλεσμα της αποτυχίας το βιώνουμε έντονα τα τελευταία χρόνια. Το βασικό ζητούμενο για τον επιχειρηματικό κόσμο από την κυβέρνηση ούτως ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη είναι η εκπόνηση και η υλοποίηση ενός στρατηγικού σχεδίου οικονομικής πολιτικής που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε έξοδο από την κρίση.
Σε αυτό το στρατηγικό σχέδιο στο επίκεντρο θα πρέπει να τεθεί ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας και κυρίως η μεταποιητική δραστηριότητα. Η ξεχασμένη από όλους βιομηχανία πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο. Η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη με την ύπαρξη συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής στη χώρα, προσαρμοσμένης στην υπάρχουσα παραγωγική βάση και με το βλέμμα πάντα στραμένο στις διεθνείς αγορές. που θα καλύψει το κενό που υπάρχει στη χώρα εδώ και 30 χρόνια.
Οι δυναμικές μεταποιητικές επιχειρήσεις εάν αφεθούν να εργαστούν σε ένα περιβάλλον με τα λιγότερα δυνατά προσκόμματα και με συγκεκριμένους κανόνες του παιχνιδιού μπορούν να μεγαλουργήσουν».