Το άλλο είναι πιο ευγενικό, πιο εκλεπτυσμένο. Άσε που έχει και τη δικαιολογία ότι τα λεφτά που θα χάσει ο κάθε συνταξιούχος, δεν θα πάνε για πέταμα, αλλά θα καταλήξουν στην στήριξη του ιατροφαρμακευτικού συστήματος της χώρας. Έτσι είναι η «πρώτη φορά, Αριστερά». Σε φεσώνουν και ούτε που το καταλαβαίνεις. Το αντίθετο, λες και ευχαριστώ.
Για τα εργασιακά, ούτε λόγος. Ακόμα... έρχεται το νομοσχέδιο στη Βουλή. Όπως η σκληρή πραγματικότητα καταδεικνύει μάλλον οι κκ Σκουρλέτης και Στρατούλης, έπρεπε να κρατήσουν πιο επιφυλακτική στάση. Για παράδειγμα είναι αμέτρητες οι φορές, που ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ξεκαθάριζε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή μείωση σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Αλήθεια, πώς θα δικαιολογηθεί τώρα στους συνταξιούχους που θα στήσουν... αντίσκηνα έξω από το γραφείο του; Ο κ. Σκουρλέτης από την άλλη, πόσες φορές δεν αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο που θα αυξήσει εκ νέου τον κατώτατο μισθό και θα επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Όλα ωραία, αλλά πώς θα φτάσει μέχρι τη Βουλή, την ώρα που οι μισθοί δέχονται καίριο πλήγμα από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, αυτό δεν το διευκρίνισε. Πώς θα δεχτούν οι επιχειρηματίες να δώσουν υψηλότερους μισθούς, ενώ τους τα παίρνει η αριστερή κυβέρνηση από μια σειρά έκτακτες και τακτικές εισφορές, από τον ΦΠΑ και από τη φορολόγηση της κερδοφορίας, επίσης δεν μας ξεκαθάρισε.
Προσοχή, σύντροφοι, γιατί εάν δεν μπει φρένο, σε λίγο καιρό το «πρώτη φορά, Αριστερά» θα γίνει ανέκδοτο, αν δεν έχει ήδη συμβεί κάτι τέτοιο...