«Η πολιτική διακρίσεων στο σχολείο παραμένει θλιβερή πραγματικότητα στην Ευρώπη», σύμφωνα με τον επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Νιλς Μουίζνιεκς. «Υπονομεύει ξεκάθαρα τις μελλοντικές προοπτικές απασχόλησης και αμοιβής πολλών παιδιών και εφήβων».
Παιδιά ανάπηρα, παιδιά ρομά, μετανάστες ή πρόσφυγες, παιδιά που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο είναι θύματα αυτών των διακρίσεων, για τις οποίες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν ως δικαιολογία τα κοινωνικά προσκόμματα, τονίζει ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Τα κράτη έχουν την υποχρέωση να αντιμετωπίσουν τις διακρίσεις στο σχολείο, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. «Οι εθνικές και τοπικές αρχές των χωρών δεν τηρούν πάντα τις υποχρεώσεις τους και υποχωρούν συχνά σε πιέσεις που ασκούνται κυρίως από τις σχολικές διοικήσεις, το σώμα των εκπαιδευτικών, από άλλες επαγγελματικές κατηγορίες και από τις οικογένειες».
Ο Νιλς Μουίζνιεκς προτείνει 12 μέτρα τα οποία να έχουν νομοθετική ισχύ. «Η νομοθεσία που απαγορεύει την εφαρμογή διακρίσεων πρέπει να είναι απερίφραστη για να αποφευχθούν καταστάσεις όπου η παράδοση, η ελευθερία της επιλογής, η γονική συναίνεση ή η οργάνωση των πόλεων χρησιμεύουν στη νομιμοποίηση του διαχωρισμού και της συγκέντρωσης παιδιών ρομά, μεταναστών, προσφύγων ή ανάπηρων παιδιών σε ειδικά σχολεία», υποστηρίζει ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ