Τόνισε ωστόσο, ότι ο στόχος δεν πρέπει να είναι δεσμευτικός, ώστε τα κράτη να έχουν μεγαλύτερα περιθώρια προσαρμογής σε αυτόν.
Σε σχέση με τις υποχρεώσεις ενεργειακής απόδοσης, που περιλαμβάνουν δεσμεύσεις από την πλευρά των κρατών-μελών για επενδύσεις σε ενεργειακή εξοικονόμηση κτιρίων και γενικότερα σε εξοικονόμηση ενεργειακών προϊόντων, ο υπουργός στάθηκε στην αναγκαιότητα ευελιξίας της μεθόδου προσδιορισμού τους.
Το ύψος των υποχρεώσεων αυτών όπως είπε, πρέπει να συναρτάται με τα χρηματοδοτικά περιθώρια που το κάθε κράτος-μέλος διαθέτει για τέτοιου είδους επενδύσεις.