Με αφορμή τη σημερινή επίσκεψη Τσίπρα στο υπουργείο Εργασίας, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της ΛΑΕ και πρώην αναπληρωτής υπουργός Εργασίας επισήμανε ότι ο πρωθυπουργός για να «πανηγυρίζει για την στατιστική οριακή μείωση της ανεργίας» βρίσκεται υπό καθεστώς «εικονικής πραγματικότητας».
Ο κ. Στρατούλης υπογράμμισε ότι ο πρωθυπουργό παράλειψε «σκόπιμα» να πει ότι η μείωση της ανεργίας «δεν οφείλεται στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής απασχόλησης, αλλά στην ιλιγγιώδη αύξηση της μερικής απασχόλησης και της εκ περιτροπής εργασίας, αφού 6 στις νέες 10 προσλήψεις είναι με τέτοιες μορφές, δηλαδή πρόκειται για ανακύκλωση και όχι αντιμετώπιση της ανεργίας».
Προσθέτει δε ότι «εάν δεν υπήρχαν οι εκατοντάδες χιλιάδες -κυρίως νέοι- που μετανάστευσαν ή ετοιμάζονται (οι 3 στους 4 σύμφωνα με σημερινή έρευνα) να μεταναστεύσουν για αναζήτηση εργασίας, οι άλλοι τόσοι που συνταξιοδοτήθηκαν και επίσης οι άλλοι τόσοι που εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης, τότε η ανεργία στη χώρα μας θα είχε σπάσει κάθε ρεκόρ χώρας της υποσαχάριας Αφρικής και θα καταγραφόταν στο 40% έως 50%. Εξάλλου και ο ίδιος ο Ντράγκι πριν λίγες μέρες ομολόγησε ότι η πραγματική ανεργία στη χώρα μας, εάν μετρηθεί σωστά είναι 31% και όχι 21%».
Όσο για το στόχο που έθεσε ο Πρωθυπουργός για μείωση της ανεργίας 2,5 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως, κατά τον κ. Στρατούλη «αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός και ανεφάρμοστη δημαγωγική εξαγγελία. Με συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας μέχρι το 2060 με στόχο την επίτευξη υπέρογκων και αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων, είναι αδύνατον να έχουμε πραγματική μείωση της ανεργίας».
Κατά το στέλεχος της ΛΑΕ η ανεργία θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί «μόνο με δραστική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, με εθνικοποιημένες τράπεζες που θα στήριζαν με την αναγκαία ρευστότητα την πραγματική οικονομία και με αύξηση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και των συντάξεων. Αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν μέσα στο πλαίσιο των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών λιτότητας, αλλά μόνο με μια φιλολαϊκή πολιτική παραγωγικού ανασχηματισμού, που για να εφαρμοστεί προϋποθέτει την έξοδο από την Ευρωζώνη, την έκδοση εθνικού νομίσματος και ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θα το συνοδεύει».
Οι εκτιμήσεις του Πρωθυπουργού για σταθεροποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και ακόμα και για αυξήσεις μισθών που έγιναν στον ιδιωτικό τομέα δεν έχουν σχέση, κατά τον κ. Στρατούλη, με τη «ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι. Επιπλέον μάλιστα τους προκαλούν, γιατί οι συνταξιούχοι μετά από 26 μειώσεις των συντάξεών τους από το 2010 μέχρι σήμερα θα υποστούν και νέες σφαγιαστικές μειώσεις από τώρα μέχρι το 2022 λόγω του 4ου μνημονίου που συνοδεύει τη δεύτερη αξιολόγηση, οι δε εργαζόμενοι εξακολουθούν να βιώνουν την εργασιακή κατεδάφιση, τις καταργημένες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την εργοδοτική αυθαιρεσία και «απληρωσιά τους», τις συνεχείς μειώσεις των μισθών τους, με αποτέλεσμα στον ιδιωτικό τομέα 1 στους 2 να παίρνει μισθό κάτω από 800 ευρώ το μήνα και 1,5 εκατομμύριο από αυτούς να είναι απλήρωτοι για ένα μήνα μέχρι και χρόνια».