Το σύνολο των δικαιωμάτων που μπορούν να εγείρουν και να διεκδικήσουν ασθενείς που έχουν υποστεί σημαντικές συνέπειες εξαιτίας ιατρικών λαθών ή και αποτυχημένες επεμβάσεις απέναντι στους γιατρούς τους, αναλύθηκαν στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» με τον Μιχάλη Κεφαλογιάννη και καλεσμένη την Αννίτα Ναθαναήλ.
Η γνωστή επιχειρηματίας η οποία εισήχθη στο χειρουργείο για επέμβαση ρουτίνας στο γόνατο και ξύπνησε με ολική αντικατάσταση της άρθρωσης, κάτι που έφερε σοβαρότατες επιπλοκές, εξηγεί γιατί δεν κινήθηκε νομικά εναντίον του γιατρού που τη χειρούργησε, αναδεικνύοντας το δαιδαλώδες νομικό σύστημα εν Ελλάδι. Όπως διευκρίνισε η κ.Ναθαναήλ, «Ο βασικός λόγος που δε θέλω σε καμία περίπτωση να κινηθώ νομικά, πέραν του ότι ζούμε στην Ελλάδα και στην Ελλάδα τα πράγματα είναι διαφορετικά… Σίγουρα αν ήμουν στην Αμερική θα το διαχειριζόμουν, ενδεχομένως στο μέλλον, αλλιώς. Αυτήν την στιγμή είμαι σε τραύμα, η ψυχή μου υποφέρει, νιώθω σαν να έχω υποστεί έναν βιασμό, σαν να μου έχουν πετάξει οξύ, όπως στη φίλη μου την Ιωάννα Παλιοσπύρου. Αυτό που έχω περάσει είναι τόσο τραυματικό, έχω περάσει τόσο δύσκολα, έχω υποφέρει, κλάψει και πιστέψει ότι δε θα ξαναείμαι ίδια, που η ψυχή μου δεν μπορεί να αντέξει να μπω σε μια τέτοια διαμάχη. Δεν είχα καν το σθένος να τον πάρω τηλέφωνο (σ.σ. τον γιατρό) και να του πω ‘πώς το έκανες αυτό σε μένα’».
Η έννοια της Βιοηθικής και η πολυπλοκότητα των περιπτώσεων
Όπως διευκρινίστηκε από πλευράς του δικηγόρου και προέδρου της ελληνικής Ένωσης Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής, Εμμανουήλ Λασκαρίδη, «κάθε περίπτωση ιατρικού λάθους είναι διαφορετική. Είναι σημαντικό κομμάτι η αναπηρία. Όταν είναι πολύ μεγάλη η ζημιά σου οικονομική και η αναπηρία σου και άρα έχεις ένα θέμα επιβίωσης, εκεί πέρα σίγουρα υπάρχει άμεση ανάγκη μιας οικονομικής βοήθειας και εκεί προστρέχουν οι ασθενείς πιο σύντομα στον δικηγόρο».
Πέραν του αποζημιωτικού ζητήματος, σε αυτές τις περιπτώσεις αναδεικνύεται και η σπουδαιότητα της βιοηθικής. «Ήταν κάποτε οι λευκοντυμένοι μύθοι όπου οι γιατροί αποφάσιζαν για όλα. Τα έκτροπα των ναζιστών ιατρών με τα πειράματα που προσπαθούσαν να χρησιμοποιήσουν όσο γίνεται μικρότερη ποσότητα αερίων ή υγρών για να καταστρέψουν όσο γίνεται μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, οδήγησε στη λεγόμενη βιοηθική. Σήμερα και επίσημα ο κώδικας ιατρικής δεοντολογίας, αναφέρει ως υποχρέωση εκ του νόμου του ιατρού να ενημερώνει (για επιπλοκές και οικονομικά ζητήματα) και να παίρνει τη συγκατάθεση των ασθενών».
Κριτήρια επιλογής γιατρού
«Τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι κριτήριο για να επιλέξουμε έναν γιατρό. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την επιλογή γιατρών σε εμπορικές μεθόδους. Η ενημέρωση είναι θέμα της Πολιτείας και των θεσμών, σωστή εκπαίδευση. Δεν μπορεί ο ασθενής μόνος του να ενημερωθεί» υπογράμμισε ο κ.Λασκαρίδης.
Ωστόσο, όπως επισήμανε, ακόμη και αν κάποιος ασθενής φθάσει στη δικαστική αίθουσα, δύσκολα θα αναγνωριστεί ένα ιατρικό λάθος. «Είναι αποδεικτικά δύσκολες υποθέσεις γιατί όλα τα στοιχεία βρίσκονται στον χώρο του γιατρού. Το θέμα του ιατρικού σφάλματος είναι ένα θέμα που συζητείται διεθνώς και είναι πολύ δύσκολο να το ορίσουμε τι είναι».