Το περιεχόμενο του πορίσματος σύμφωνα με ο υπουργείο Εσωτερικών θα αξιοποιηθεί στη δεύτερη φάση του διαλόγου, βάσει του οποίου το υπουργείο θα οριστικοποιήσει τις θέσεις του για την αναθεώρηση του πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Το πόρισμα της Επιτροπής για την αναθεώρηση του Θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών.
όπως αναφέρει στην εισαγωγή του το πόρισμα, μεθοδολογική προϋπόθεση, αλλά και λογικά προηγούμενο βήμα κάθε προσπάθειας μεταρρύθμισης – μείζονος ή και ελάσσονος, ριζοσπαστικής ή απλά επανορθωτικής – της οργάνωσης και λειτουργίας της διοίκησης, και πάντως κάθε εγχειρήματος αναδιάταξης των σχέσεων Κεντρικής Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι η αναμέτρηση με τη σύνθετη προβληματική, αλλά και εντέλει με την ίδια την έννοια της αρμοδιότητας.
Αν η οργάνωση και η διάρθρωση των αρμοδιοτήτων ως πρόβλημα συνδέεται συνήθως με το – ούτως ή άλλως – μεθοδολογικά ακανθώδες και πολιτικά επίδικο ζήτημα της κατανομής αυτών μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων διοικητικής δράσης (Κεντρική Διοίκηση – Αποκεντρωμένες Διοικήσεις – Τοπική Αυτοδιοίκηση α’ και β’ βαθμού) και συνακόλουθα με εκείνο της κατανομής των αντίστοιχων πόρων, η επισκόπηση της διοικητικής πράξης, από συστάσεως ίσως του ελληνικού κράτους και η εμπειρία των ορίων στην αποτελεσματικότητα, στην ποιότητα και στους ρυθμούς άσκησης των αρμοδιοτήτων σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης, καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο.
Συνεπώς, όπως αναφέρει το πόρισμα κάθε μεταρρυθμιστική απόπειρα που εκδηλώνεται ως απλή ανακατανομή υφιστάμενων αρμοδιοτήτων ή που περιλαμβάνει και την απόδοση νέων (ανεξαρτήτως κατεύθυνσης), στο βαθμό που δεν συνοδεύεται από ουσιαστική επανεξέταση του εύρους, του περιεχομένου και των ποιοτικών χαρακτηριστικών της ίδιας της έννοιας της αρμοδιότητας, εξαντλεί τη μεταρρυθμιστική της δυναμική σε μια αλληλομετάθεση υφιστάμενων δυσλειτουργιών, στην καλύτερη περίπτωση, ή συνηθέστατα και σε επίταση της σύγχυσης και της αναποτελεσματικότητας.
Σύμφωνα με το πόρισμα λαμβάνοντας υπόψη κανείς το εύρος του κατακερματισμού αρμοδιοτήτων και τις αλληλεπικαλύψεις που διατρέχουν οριζόντια όλα τα επίπεδα της διοίκησης – ακόμη και σε πεδία που παραδοσιακά τοποθετούνται στον πυρήνα της κεντρικής διοίκησης ή σε άλλα που εξ ορισμού παρουσιάζουν τοπικό χαρακτήρα και συνδέονται εγγενώς με θεσμούς αυτοδιοικητικούς – αντιλαμβάνεται ότι μία απλή ανακατανομή ψηφίδων μόνο δημόσιας εξουσίας, δύσκολα μπορεί να σηματοδοτήσει ουσιώδεις μεταβολές στην ποιότητα της ασκούμενης διοίκησης, εάν δεν συνοδεύεται από νέες, πλήρως οριοθετημένες κατατάξεις, αποσαφήνιση του ρόλου κάθε επιπέδου της διοίκησης και παραχώρηση σε καθένα από αυτά ενός πλήρους και καθαρού πεδίου οργάνωσης και χειρισμού των αντίστοιχων τομέων δημόσιας πολιτικής. Ο κατακερματισμός, η ασάφεια και οι αλληλεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων, εξάλλου, δεν αποτελούν μόνον την απόρροια κατάσπαρτων, αποσπασματικών και συχνά αντιφατικών μεταξύ τους διατάξεων, αλλά συχνά και παραγωγικό αίτιο νέων τέτοιων ρυθμίσεων, οι οποίες, ενώ θεσπίζονται για την άρση αντινομιών ή επιμέρους λειτουργικών προβλημάτων, συνήθως επιτείνουν εντέλει και διαιωνίζουν το φαύλο κύκλο της ασάφειας, της σύγχυσης και της αναποτελεσματικότητας.
δείτε εδώ όλο το πόρισμα