Κριτές για τους συγκεκριμένους υπαλλήλους θα είναι - όπως προβλέπει απόφαση του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης - οι άμεσοι προϊστάμενοι τους. Στην πράξη αυτό συνεπάγεται ότι οι ίδιοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, γενικοί διευθυντές και γενικοί γραμματείς των κομμάτων και της ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι ζήτησαν την απόσπασή τους θα είναι και οι αξιολογητές τους.
Παράλληλα, στη συγκεκριμένη απόφαση αναφέρονται πέντε διαφορετικές βαθμολογικές κλίμακες με άριστα το «10» αντί τριών που έχουν οριστεί για την αξιολόγηση των υπολοίπων υπαλλήλων του Δημοσίου και όπου μάλιστα σε καθεμία μπορεί να καταταγεί μόνο συγκεκριμένο ποσοστό υπαλλήλων (το 25% να λάβει από 9 έως 10 βαθμούς, το 60% από 7 έως 8 βαθμούς και το 15% να περιοριστεί σε 1 έως 6 βαθμούς).
Αίσθηση όμως έχει προκαλέσει κυρίως το γεγονός ότι βάσει της διατύπωσης στην απόφαση παραμένει ανοικτό εάν θα ισχύσει η ίδια ποσόστωση και για τους αποσπασμένους. Υπάρχει δηλαδή το ενδεχόμενο οι άμεσοι προϊστάμενοι και αξιολογητές τους (βουλευτές, ευρωβουλευτές κ.λπ.) να μπορούν να καθορίζουν και μεγαλύτερο ποσοστό για αυτούς που θα κρίνουν ως αποδοτικούς.
«Αρμόδιο όργανο για την έκδοση της σχετικής απόφασης επιμερισμού ανώτατων ποσοστών ανά κλίμακα βαθμολόγησης είναι ο αξιολογητής» αναφέρει η σχετική υπουργική απόφαση
Στελέχη του Δημοσίου υποστήριζαν πως η αναφορά αυτή δεν ακυρώνει την πρόβλεψη της ποσόστωσης του «25% - 60% - 15%» ανάλογα με τη βαθμολογία των υπαλλήλων, καθώς αντίστοιχη αναφορά περί επιμερισμού γίνεται και στο πλαίσιο αξιολόγησης για το προσωπικό του Δημοσίου.
Ωστόσο, άλλα στελέχη αντέτειναν ότι στην περίπτωση των άλλων υπηρεσιών ο επιμερισμός αφορά την κατανομή στα διάφορα τμήματα κάποιας γενικής διεύθυνσης με πολλούς εργαζομένους. «Οταν πρόκειται για έναν βουλευτή που πρέπει να αξιολογήσει τους τρεις ή τέσσερις αποσπασμένους υπαλλήλους που διαθέτει ποιος ο λόγος αναφοράς σε επιμερισμό;» ήταν η απορία τους.
Με την απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης περιορίζονται επίσης τα κριτήρια αξιολόγησης σε 8 αντί 16 που ισχύουν για το υπόλοιπο Δημόσιο. Επιχείρημα για την καθιέρωση των διαφορετικών αυτών ρυθμίσεων αξιολόγησης αποτελεί «το γεγονός ότι οι συνθήκες άσκησης των καθηκόντων των υπαλλήλων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας (σ.σ.: της υπουργικής απόφασης για τους αποσπασμένους) είναι διακριτές σε σχέση με εκείνες ίων υπαλλήλων που υπηρετούν στις υπηρεσιακές μονάδες των φορέων της δημόσιας διοίκησης».
Στελέχη του Δημοσίου παραδέχονταν ότι πρόκειται για ευνοϊκή μεταχείριση των αποσπασμένων. Απέδιδαν ωστόσο την αναγκαιότητα της ξεχωριστής αυτής διαδικασίας και στο γεγονός ότι ορισμένοι υπάλληλοι της κατηγορίας αυτής βρέθηκαν στη δίνη της διαθεσιμότητας.
«Με δεδομένο, όμως, ότι ήταν αποσπασμένοι σε γραφεία βουλευτών και άλλων δεν διέθεταν εκθέσεις αξιολόγησης τα τελευταία χρόνια, οι οποίες αποτελούν μία από τις παραμέτρους για την κατάταξή τους στους πίνακες επανατοποθέτησης σε άλλους φορείς ώστε να ξεφύγουν από το καθεστώς διαθεσιμότητας» σημείωναν.