Σωτήρης Μπέσκος"Μότο" αυτού του ανθρώπου, ο οποίος - μεταξύ άλλων - ίδρυσε την πρώτη εταιρεία τρίκυκλων μοτοποδηλάτων στην Ελλάδα, εξόπλισε με τηλεφωνικούς θαλάμους την ελληνική επικράτεια, προώθησε τις τηλεκάρτες, έφτιαξε κράνη και κλωβούς για τον ελληνικό στρατό, έχοντας τελειώσει μόνο το δημοτικό, είναι: "δεν κάνω τίποτα, εάν δεν το ξέρω ή δεν το μάθω".
Πριν από περίπου έναν χρόνο, ο κ. Αγγελόπουλος διάβαζε ένα δισέλιδο ένθετο σχετικό με την κτηνοτροφία και με λύπη του διαπίστωσε, όπως αναφέρει μιλώντας στο Αθηναικό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ότι ο τομέας πλήττεται καίρια και σημαντικά "από καιροσκόπους, καρτέλ και ανθρώπους που αισχροκερδούν εις βάρος αυτών που μοχθούν για να πάνε φαγητό στις οικογένειές τους".
"Το θέμα των ζωοτροφών αποτελεί έναν μεγάλο και πολυδάπανο 'βραχνά' για κάθε κτηνοτρόφο και θέλοντας να 'χτυπήσω' το καρτέλ που δρα στο χώρο ανεξέλεγκτα και καθώς του 'καπνίσει', άρχισα να δουλεύω στο μυαλό μου τον τρόπο να τους δώσω ένα 'εργαλείο' που θα απαλλάξει τους κτηνοτρόφους από την εξάρτηση" μας εξηγεί.
Έτσι, ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έρευνας και μελετών, η DNA AE, με "οδηγό" τον κ. Αγγελόπουλο δημιούργησε την Πρότυπη Καινοτόμα Μονάδα Υδροπονικής Καλλιέργειας Βιολογικής Ζωοτροφής DNA", για την οποία - σύμφωνα με τον ίδιο - έχουν εκδηλώσει μεγάλο ενδιαφέρον φορείς και κτηνοτρόφοι, εντός και εκτός ελληνικών συνόρων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η μονάδα αυτή βασίζεται στη μέθοδο παραγωγής νωπής και φρέσκιας χορτονομής, με τη μέθοδο της υδροπονικής, η οποία θα παράγεται επιτοπίως, στον χώρο όπου βρίσκονται τα κοπάδια, βελτιώνοντας έτσι σε πολύ μεγάλο βαθμό την οικονομική βιωσιμότητα του κοπαδιού, αλλά και την ποιοτική αναβάθμιση της ζωικής παραγωγής και των παραγωγών της - είτε αυτά είναι το γάλα και τα υποπροϊόντα του είτε το κρέας. Έτσι, με τη συγκεκριμένη διατροφή επιτυγχάνεται, όπως επισημαίνει ο κ. Αγγελόπουλος, τεράστια βελτίωση στην υγεία και μακροβιότητα των ζώων, αλλά και στην ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων.
Η μονάδα, όπως ανέφερε, δεν προσφέρεται μόνο ως μια εναλλακτική ή συμπληρωματική μέθοδος σίτισης των σταβλισμένων και ελεύθερων ζώων, σε περιόδους έλλειψης τροφής - λόγω χειμώνα, ξηρασίας ή άλλων καταστροφών - αλλά ως μια βασική μέθοδο διατροφής, με ζωοτροφή, μάλιστα, που προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα και απευθύνεται σε όλη την κτηνοτροφική αλυσίδα της χώρας μας, καθώς είναι κατάλληλη για κάθε είδους φυτοφάγου ζώου.
Τα ... πολλά πλεονεκτήματα της πρότυπης μονάδας
Όπως μας εξηγεί ο κ. Αγγελόπουλος, τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης μονάδας, συγκριτικά με τη συμβατική καλλιέργεια ζωοτροφών, είναι πολλά. Ειδικότερα, η μονάδα αυτή, σε έναν χώρο από 20 έως και 200 τετραγωνικά μέτρα, μπορεί να παράγει από 150 έως και 30.000 κιλά/ημερησίως καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, με αποτέλεσμα η κτηνοτροφική μονάδα να είναι αυτάρκης από τροφή, ανεξάρτητα από το μέγεθός της και την ποσότητα τροφής που χρειάζεται.
Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τον ίδιο, στα πλεονεκτήματα της μονάδας συμπεριλαμβάνονται το ότι δεν ρυπαίνει καθόλου το περιβάλλον, σε αντίθεση με τις συμβατικές καλλιέργειες στο έδαφος, η τροφή αυτή μπορεί να καταναλωθεί και από τον άνθρωπο, με τη μορφή φύτρων που τρώγονται σκέτες ή μέσα σε σαλάτες ή σε διάφορα φαγητά, ενώ παρέχεται και η δυνατότητα αναβάθμισης.
Περαιτέρω, μερικά από τα βασικότερα πλεονεκτήματα της μονάδας είναι η ευκολία που προσφέρει τόσο στην εγκατάσταση όσο και στη χρήση, η οικονομία, αφού η χρήση της συντελεί σημαντικά στη μείωση του κόστους της εκμετάλλευσης και της παραγωγής, καθιστώντας έτσι την κτηνοτροφική μονάδα όχι απλά βιώσιμη, αλλά και πολύ ικανοποιητικά κερδοφόρα.
Βάσει μελετών, το κόστος διατροφής του ζώου μειώνεται δραστικά και υπολογίστηκε ότι για ένα αιγοπρόβατο, με τη μονάδα αυτή - συμπεριλαμβανομένων, μάλιστα, όλων των εξόδων - εκτιμάται ότι θα κυμαίνεται απο 0,04 έως και 0,06 ευρώ/κιλό, ανάλογα βέβαια πάντα με το σπόρο που θα χρησιμοποιηθεί.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Αγγελόπουλος εκτιμά ότι, με την εγκατάσταση και χρήση της πρότυπης αυτής μονάδας, ο κτηνοτρόφος θα πετύχει απόσβεση της επένδυσής του σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Από το αλέτρι, στην κτηνοτροφία και έπεται συνέχεια...
Η πρώτη ευρεσιτεχνία του κ. Αγγελόπουλου αφορούσε ένα σιδερένιο αλέτρι κι έναν λοστό που τού πρόσθεσε, με αποτέλεσμα ο χρήστης του να μπορεί να κάνει τη δουλειά του ακόμα και σε ορεινές περιοχές και σε πλαγιές βουνών.
Ήταν μόλις 15 χρόνων κι έφευγε από το χωριό του ... κρεμασμένος στο φτερό ενός λεωφορείου. Όταν ο οδηγός σταμάτησε αιφνίδια, ο νεαρός τότε Δημήτρης Αγγελόπουλος προσευχήθηκε σε ένα μισογκρεμισμένο εκκλησάκι - "Παναγία μου, κάνε να βρω εργασία να προοδεύσω και να γυρίσω πίσω στο σπίτι μου ένας χρήσιμος άνθρωπος και εγώ θα φτιάξω αυτό το εκκλησάκι".
Τελικά, ήρθε η στιγμή που ανακαίνισε πλήρως το εκκλησάκι και κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία του, δηλώνει δικαιωμένος από τη ζωή, παρ' όλο που, όπως μας αποκαλύπτει, "κάποιες φορές θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν αξιοποίησα κάποιες ευκαιρίες, τις οποίες δεν θεώρησα έντιμες και αντ' αυτού παρέμεινα πιστός στις αξίες και αρχές μου, άλλες πάλι νιώθω περήφανος για μένα που δεν ενέδωσα και αφήνω στα παιδιά και τα εγγόνια μου ένα καθαρό όνομα".
Όσο για τη συνέχεια της πορείας του; Ο κ. Αγγελόπουλος μας λέει ότι σκέφτεται να ξεκινήσει την αυτοβιογραφία του, ενώ σε επίπεδο καινοτομίας σημειώνει πως "μέχρι να με χρειαστεί ο Θεός, εγώ θα συνεχίσω να προσπαθώ και να κατεβάζω ιδέες!".
πηγη:ΑΠΕ
