Το προσχέδιο εξακολουθεί να είναι υπό επεξεργασία, που προβλέπεται να ολοκληρωθεί περί τις 20 Οκτωβρίου, αφού μελετηθεί από όλα τα Γενικά Επιτελεία. Ως προς τις αντιδράσεις, πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις ανέκαθεν αντιμετώπιζαν με πολύ σκεπτικισμό, που έφτανε τα όρια της καχυποψίας, κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού.
Παραλλήλως, ενώ είναι ο μοναδικός οργανισμός του Δημοσίου που θεσμοθετημένα αξιολογεί τα στελέχη του, απέφευγε πάντοτε διαδικασίες ποιοτικής αναδείξεως κάποιων από αυτά, με τον μόνιμο φόβο ότι θα υπάρξουν πολιτικές ή άλλες προτιμήσεις σε οποιαδήποτε πρόβλεψη που θα επέτρεπε «παρέκκλιση» από μια αυστηρή διαδοχή σε θέσεις με βάση την αρχαιότητα.
Τώρα όμως προτείνεται για όλα τα στελέχη ο θεσμός της κρίσεως «κατ’ απόλυτη εκλογή», που ανατρέπει μεν αυτά που ισχύουν σήμερα για τους αξιωματικούς του βαθμού συνταγματάρχου και κάτω, αλλά συμβάλλει στην ανάδειξη των πλέον ικανών στελεχών.
Με την πρόταση, πάντως, διαφαίνεται η πρόθεση της ηγεσίας να διαμορφώσει ένα σύστημα πιο ομαλής εξελίξεως των στελεχών και ιδιαίτερα αυτών που προορίζονται για τις ανώτατες θέσεις, εισάγοντας και χρόνο παραμονής σε αυτές.
Προβλέπεται η έκδοση κανονιστικών πράξεων με σκοπό τη συγκεκριμενοποίηση των θέσεων ευθύνης των ανώτατων αξιωματικών, αλλά και των κριτηρίων γι' αυτό το είδος κρίσεως. Στόχος είναι να εξασφαλίζονται η ασφάλεια δικαίου των στελεχών και η αντικειμενική κρίση των συμβουλίων. Γι' αυτό προβλέπεται η οριοθέτηση ευκρινούς και πλήρους σταδιοδρομικής οδού, με συγκεκριμένα βήματα υπηρεσιακής εξελίξεως και καταρτίσεως, ώστε, αφενός, τα στελέχη να γνωρίζουν εγκαίρως τα απαιτούμενα για την εξέλιξή τους προσόντα και, αφετέρου, να έχουν σαφή οδηγό αποφάσεων τα αρμόδια συμβούλια κρίσεων.
Οσον αφορά τον χρόνο παραμονής στις ανώτατες θέσεις, πρέπει να σημειωθεί ότι έχουν περάσει περίπου 10 χρόνια από τότε που ακυρώθηκε μια ανάλογη προσπάθεια, η οποία είχε αρχίσει με την εισαγωγή θητείας τριών ετών (2+1) για τους αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων. Τα αποτελέσματα εκείνης της οπισθοδρομήσεως πλήρωσαν πολύ ακριβά οι Ενοπλες Δυνάμεις, διότι επέτρεψαν τις αυθαίρετες προαγωγές και τοποθετήσεις από διαδοχικές πολιτικές ηγεσίες, με αποκορύφωμα τον «αποκεφαλισμό» ολόκληρης της στρατιωτικής ηγεσίας το 2011 από τον τότε υπουργό Π. Μπεγλίτη.
Πολύ χειρότερα απ' ό,τι για τους άλλους δύο Κλάδους εξελίχθηκαν τα πράγματα για τον Στρατό Ξηράς, στην κορυφαία θέση του οποίου εναλλάχτηκαν τέσσερις αντιστράτηγοι κατά τη διάρκεια των τριών αυτών ετών. Δηλαδή ο χρόνος παραμονής καθενός κυμάνθηκε ανάμεσα σε έξι και εννέα μήνες, με αποτέλεσμα να «σπάει» η συνέχεια οργανωτικών σχεδιασμών, σε μια περίοδο κατά την οποία εξελίσσονταν διαδικασίες ριζικής μετεξελίξεως.
Το προσχέδιο που έχει συνταχθεί αντιμετωπίζει πιο ολοκληρωμένα το ζήτημα της συνέχειας στην ανώτατη βαθμίδα του Στρατεύματος, με στόχο να δίδεται σε όλα τα στελέχη μέχρι και του βαθμού του αντιστρατήγου (και αντίστοιχων των άλλων δύο Κλάδων) επαρκούς χρόνου για την άσκηση των καθηκόντων τους και την ολοκλήρωση έργου σε συγκεκριμένες θέσεις.
Ετσι προβλέπεται υποχρέωση διετούς παραμονής, όπου είναι δυνατόν, στις θέσεις στις οποίες συμπληρώνεται ο απαραίτητος χρόνος διοικήσεως και ειδικής υπηρεσίας, δεδομένου ότι το ένα έτος στις θέσεις αυτές είναι διαπιστωμένα ανεπαρκές για τη αξιολόγηση του αξιωματικού, αλλά και την ολοκλήρωση ενός έργου από αυτόν.
Παραλλήλως, προβλέπεται ελάχιστη θητεία ενός έτους για τους αντιστρατήγους, αντιναυάρχους και αντιπτεράρχους, ενώ, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, αποφεύγεται να τεθεί το θέμα της θητείας των αρχηγών. Είναι όμως αυτονόητο ότι η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να το αντιμετωπίσει σε επόμενα στάδια της νομοπαρασκευαστικής διαδικασίας. Στην περίπτωση αυτή, εκτός από καθιέρωση θητείας δύο ή τριών ετών, θα πρέπει να επανέλθει ο θεσμός του «χρόνου προειδοποιήσεως», δηλαδή οι επιλογές των νέων αρχηγών θα πρέπει να γίνονται έως και τρεις μήνες πριν από την τοποθέτησή τους, ώστε να αξιοποιείται ο χρόνος αυτός για την ενημέρωση και την προετοιμασία για τα καθήκοντά τους. Θα εξασφαλίζεται έτσι και η καλύτερη συνέχεια στη διοίκηση και την ιεραρχία.
πηγη:Δημοκρατία