"Εάν ξεκινάμε πάντα από το, αν έχουμε την ικανότητα την οργανωτική, δεν θα καταλήξουμε ποτέ σε ρηξικέλευθες επιλογές και προτάσεις" δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζαρωτιάδης, εξηγώντας ότι "η ύπαρξη των χερσαίων συνόρων στον Έβρο και του φράχτη εκεί δεν μας προστατεύει, απλώς δημιουργεί διόδους μετάβασης των προσφυγικών ροών μέσα από το Αιγαίο και διαδικασίες, οι οποίες εκτός των άλλων δημιουργούν και διπλωματικά προβλήματα".
Ο κ. Ζαρωτιάδης άνοιξε το πρωί τις εργασίες του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου, με τίτλο "Παραγωγική Ανασυγκρότηση στην Ελλάδα: Μελετώντας το παρελθόν, σχεδιάζουμε το μέλλον", το οποίο διοργανώνουν, σήμερα και αύριο, στη Θεσσαλονίκη, τα Τμήματα Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δ. Μπάτσης και το ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης.
Παρουσιάζοντας το σχέδιο αστικής φιλοξενίας των προσφύγων, ο κ. Ζαρωτιάδης επισήμανε την "αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαμορφώσει ένα πλαίσιο βιώσιμης αντιμετώπισης του προσφυγικού", προτείνοντας η Ελλάδα "να μετατρέψει το πρόβλημα που της έλαχε σε μία τεράστια ευκαιρία, προκειμένου να ανακτήσει τον ιστορικό της ρόλο στην περιοχή, ως κοιτίδα πολιτισμού, σταυροδρόμι ανθρώπων, ως ο εκφραστής της προοπτικής μιας συνεργατικότητας στην ευρύτερη περιοχή, ως μία κοινωνία, που θα διαχειριστεί ανθρωπιστικά και αποτελεσματικά ένα υπαρκτό ζήτημα και θα υπάρχουν και άπειρα οικονομικά οφέλη".
Το "Ολοκληρωμένο Σχέδιο Αστικής Φιλοξενίας Προσφύγων", όπως παρουσιάστηκε στο συνέδριο, προτείνει:
- Άνοιγμα των χερσαίων συνόρων στον Έβρο και σύσταση δομής ελέγχου, καταγραφής και κατανομής εκεί. Τη συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής σε εθνικό επίπεδο και τη λειτουργία κρατικής κεντρικής επιτροπής για τη διαχείριση των ροών από τα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορα.
- Ανάληψη πρωτοβουλιών πανευρωπαϊκής εμβέλειας για την ασφαλή μετακίνηση και οργανωμένη προώθηση των προσφύγων σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
- Επιμέρους επιτροπές ανάπτυξης και εφαρμογής αστικών σχεδίων σε επίπεδο πόλεων με τομείς δράσης τη δημιουργία χώρων φιλοξενίας, την ανάπτυξη συστήματος παροχής υπηρεσιών προς τους πρόσφυγες (σίτιση, υγειονομικές, ιατρικές υπηρεσίες κ.λπ.), τη συντονισμένη δραστηριοποίηση των παραγωγικών μονάδων της περιοχής.
Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, που σύμφωνα με τον αν. καθηγητή "μπορεί να είναι ο πρώτος πυλώνας αυτής της εφαρμογής, λόγω του μεγέθους της και λόγω της ιστορίας της, καθώς ανέκαθεν ήταν μία προσφυγούπολη", προτείνεται η πρόσκληση όλων των φορέων της σε μια αρχική, ανοικτή σύσκεψη με σκοπό να συζητηθεί το σχέδιο και οι δυνατότητες αξιοποίησης χώρων και υποδομών της πόλης.
"Εάν είχε η χώρα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, για 3-4 αστικά κέντρα φιλοξενίας, θα μπορούσε με αυτό να πάει στην κοινότητα και να απαιτήσει και τα κατάλληλα κονδύλια και συνδρομή σε ανθρώπινο δυναμικό και τεχνογνωσία" σημείωσε ο κ. Ζαρωτιάδης, καταλήγοντας ότι "οι ιστορικές εξελίξεις απαιτούν ιστορικές πρωτοβουλίες, ειδάλλως θα μας ξεπεράσουν, είτε τα βαθύτατα προβλήματα που ανοίγουν, είτε οι αναπόφευκτες λύσεις τους".