Η 10η Οκτωβρίου έχει θεσπιστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, κάθε 40 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος στον κόσμο χάνει τη ζωή του διαπράττοντας αυτοκτονία. Αυτό αντιστοιχεί σε 800 χιλιάδες ανθρώπους τον χρόνο. Αν συνυπολογίσουμε και τις απόπειρες αυτοκτονίας που δεν έχουν μοιραία κατάληξη, τότε καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλο είναι το ψυχικό τραύμα, ή άλλες ψυχικές και νοητικές διαταραχές που οδηγούν σε σκέψεις αυτοκτονίας.
Περίπου 800 χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από αυτοκτονία κάθε χρόνο. Επιπλέον, για κάθε αυτοκτονία, υπάρχουν περισσότερες από 20 απόπειρες αυτοκτονίας.
Οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας έχουν αλυσιδωτό αποτέλεσμα που επηρεάζει τις οικογένειες, τους φίλους, τους συναδέλφους, καθώς και τις τοπικές κοινότητες και κοινωνίες.
Η αυτοκτονία, ωστόσο, μπορεί να προληφθεί. Μπορούν να γίνουν πολλά για να αποφευχθεί η αυτοκτονία σε ατομικό, κοινοτικό και εθνικό επίπεδο.
Η αυτοκτονία μπορεί να συμβεί σε κάθε ηλικία. Είναι η δεύτερη αιτία θανάτου σε άτομα 15-29 ετών σε παγκόσμια κλίμακα.
Η αυτοκτονία εμφανίζεται σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Μάλιστα, το 79% των αυτοκτονιών παγκοσμίως συμβαίνει στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Αν και η σχέση μεταξύ αυτοκτονίας και ψυχικών διαταραχών (ιδίως, κατάθλιψη και διαταραχές κατάχρησης ουσιών) είναι γνωστή, πολλές αυτοκτονίες συμβαίνουν παρορμητικά, σε στιγμές κρίσης.
Περαιτέρω παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
* την εμπειρία της απώλειας
* μοναξιά
* θύμα διακρίσεων και bullying
* διάλυση ερωτικής σχέσης
* οικονομικά προβλήματα
* χρόνιος πόνος και ανίατη ασθένεια
* θύμα βίας και κακοποίησης
* άλλες ανθρωπιστικές καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης
Ο ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου για αυτοκτονία είναι μια προηγούμενη απόπειρα αυτοκτονίας.
Μπορούν να γίνουν πολλά για να αποτραπεί η αυτοκτονία. Ο ΠΟΥ συστήνει τέσσερις βασικές παρεμβάσεις που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές:
1. να μην μπορεί να βρει το άτομο τα μέσα για να διαπράξει αυτοκτονία
2. η βοήθεια στους νέους να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες ώστε να αντιμετωπίσουν τις πιέσεις της ζωής
3. έγκαιρη αναγνώριση και διαχείριση των ατόμων που κάνεις σκέψεις αυτοκτονίας, ή που έχουν κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας
4. η συνεργασία με τα μέσα ενημέρωσης για την σωστή κι υπεύθυνη κάλυψη μιας αυτοκτονίας
