Χρήστος Τέλιος«Πονοκέφαλο» εν μέσω τουριστικής περιόδου προκαλεί στην κυβέρνηση το τελεσίγραφο που στέλνει το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ) για άμεση λήψη μέτρων στήριξης του κλάδου.
Από την αρχή του έτους κάθε ταξιτζής έχει καταβάλει περισσότερα από 2.500 ευρώ για καύσιμα, πληρώνοντας πανάκριβα την ενεργειακή κρίση, τονίζουν οι ταξιτζήδες σε σημερινή ανακοίνωσή τους.
«Ζητήσαμε από την κυβέρνηση να πάρει συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να διατηρηθεί ενεργή η δημόσια υπηρεσία μεταφοράς που παρέχει το ταξί, αλλά μέχρι τώρα δεν έγινε απολύτως τίποτα, συμπληρώνεται. Με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, ακόμη κι αν η κυβέρνηση δώσει την αύξηση κομίστρου (μετά από 13 χρόνια) αυτή δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα, αφού η τιμή του πετρελαίου κίνησης και του φυσικού αερίου θα συνεχίζουν να ανεβαίνουν. Η κυβέρνηση οφείλει μία απάντηση στον κλάδο των ταξί, για το αν προτίθεται να διορθώσει την κατάσταση, κι αν ναι με ποιο τρόπο», υπογραμμίζεται στην ίδια ανακοίνωση.
Το ΣΑΤΑ ζητά συγκεκριμένα πράγματα που θεωρεί ότι είναι στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της κυβέρνησης:
α) Επαγγελματικό καύσιμο. Τα Ε.Δ.Χ. Ταξί (ειδικά τώρα εν μέσω ενεργειακής κρίσης) θα πρέπει να προμηθεύονται καύσιμα σε χαμηλότερη τιμή.
β) Αναπροσαρμογή κομίστρου. Έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις στο Υπουργείο Μεταφορών, αλλά κάθε μέρα που περνάει η άνοδος τιμών των καυσίμων καθιστά αυτές τις προτάσεις εξαιρετικά δυσανάλογες με τις ανάγκες που δημιουργούνται.
Συνεχίζοντας, οι ταξιτζήδες επισημαίνουν ότι «η υπομονή που έχει κάνει ο κλάδος είναι ιώβια και η πολυτέλεια του χρόνου δεν υπάρχει πλέον».
«Προσπαθήσαμε να πείσουμε με επιχειρήματα την κυβέρνηση για το σημείο που βρίσκεται το ταξί και τι πρέπει να γίνει για να καταστεί τουλάχιστον βιώσιμο. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία εξέλιξη, κι αυτό μας αναγκάζει να προειδοποιήσουμε τους συναδέλφους ότι έχουμε μπροστά μας μία νέα πρόκληση, κι ένα νέο μεγάλο αγώνα», τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση.
Κλείνοντας, στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα για κινητοποιήσεις και απεργίες: «Αν μέχρι το τέλος της εβδομάδας δεν υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη στα αιτήματά μας, τότε η επόμενη εβδομάδα θα είναι η απαρχή ενός αγώνα που θα σταματήσει μόνο, όταν εξασφαλιστεί η επαγγελματική μας επιβίωση».
