Ο ιταλικός Τύπος επικεντρώνεται στα κύρια χαρακτηριστικά της «επανάστασής» του: θέλησε να λάβει σαφείς αποστάσεις από υψηλόβαθμους κληρικούς του Βατικανού, να επιβάλει έναν άμεσο τρόπο επικοινωνίας, να προβάλει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αρχίζοντας από την άφεση αμαρτιών στις γυναίκες που έχουν κάνει άμβλωση, μέχρι την σαφή θέση του να μην κρίνει τους ομοφυλόφιλους.
Υπάρχει βέβαια και μια σειρά προβλημάτων: τα τέσσερα αυτά χρόνια συνέχισαν να έρχονται στο φως της δημοσιότητας οικονομικά σκάνδαλα που αφορούν καρδινάλιους και επισκόπους, ενώ πρόσφατα παραιτήθηκαν και δυο μέλη της ειδικής επιτροπής που ο ίδιος ο Φραγκίσκος θέλησε να δημιουργήσει, για την καταπολέμηση της παιδεραστίας στο εσωτερικό του καθολικού κλήρου. Αιτία της απόφασής τους αυτής, η ελλιπής συνεργασία στο εσωτερικό του Βατικανού.