Η πολυαναμενόμενη δραματική σειρά «Η Παραλία», βασισμένη στο μυθιστόρημα «Το κορίτσι με το σαλιγκάρι» της Πηνελόπης Κουρτζή, έκανε πρεμιέρα και το σημαντικότερο, μας θύμισε εικόνες και γεγονότα που μπορεί... να είχαμε ξεχάσει.
Το μυστήριο και ο έρωτας
Η σειρά «Η παραλία» μας μεταφέρει στα Μάταλα της Κρήτης. Εκεί, κάτω από τη σκιά των μοναδικών βράχων συμπληρώνουν το ειδυλλιακό σκηνικό, το μυστήριο, ο έρωτας και οι συγκλονιστικές ανθρώπινες ιστορίες.
Ήταν σεπτέμβριος του '69...το «Καλοκαίρι της Αγάπης»
Τηλεγράφημα: Σεπτέμβριος 1969, Μάταλα.
Η ομορφιά της Κρήτης σε συνδυασμό με την βαθιά ανάγκη για ελευθερία κατέστησαν τα Μάταλα, το καταφύγιο δεκάδων ανθρώπων.
Τα Μάταλα, το γραφικό παραθαλάσσιο χωριό της Κρήτης, έγινε γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Το καλοκαίρι της αγάπης ξεκίνησε στις 14 Ιανουαρίου 1967, όταν περίπου 30,000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Golden Gate Park του Σαν Φρανσίσκο.
Το Καλοκαίρι της Αγάπης είναι μια φράση που δόθηκε στο καλοκαίρι του 1967 για να προσπαθήσει να περιγράψει την αίσθηση του να βρίσκεσαι στο Σαν Φρανσίσκο εκείνο το καλοκαίρι, όταν το λεγόμενο «κίνημα των χίπηδων» καρποφόρησε πλήρως.
Ο αυξανόμενος αριθμός νέων που ταξίδευαν στην περιοχή Haight-Ashbury ανησύχησε τις αρχές του Σαν Φρανσίσκο, των οποίων η δημόσια προειδοποίηση ήταν ότι θα κρατούσαν μακριά τους χίπις.
«Καταφύγιο» από τη Χούντα
Ειδικότερα, από το 1967 και έπειτα, τα Μάταλα αποτέλεσαν ένα πραγματικό καταφύγιο για πολλούς Έλληνες, μιας και στη χώρα επεβλήθη στρατιωτική δικτατορία, με επικεφαλής το Στυλιανό Παττακό.
Παράλληλα, τα Μάταλα κατάφεραν να αποτελέσουν καταφύγιο και για δεκάδες «παιδιά των λουλουδιών» από ολόκληρο τον κόσμο, καθώς, τους παρείχαν την ευκαιρία να βρουν την προσωπική τους αλήθεια.
Η ελευθερία των Ματάλων στα χέρια του Παττακού
Την άνοιξη του 1970, ένας διαφορετικός αέρας, έπνεε στις σπηλιές, στα Μάταλα.
Και αυτό γιατί, τα Μάταλα είχαν καταφέρει να «ξεφύγουν» από τις επιβολές της Χούντας.
Όμως, στα τέλη της άνοιξης του 1970 η Χούντα, με μία επιχείρηση στρατιωτικού τύπου «σφράγισε» τις σπηλιές των Ματάλων.
Ο Μητροπολίτης που ορκίστηκε να διώξει τους χίπηδες από τα Μάταλα Κρήτης
Ο μεγαλύτερος πολέμιος των Παιδιών των Λουλουδιών, πριν 50 χρόνια στα Μάταλα, υπήρξε ο Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας Τιμόθεος, που το 1978 έγινε και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης.
Ήταν άνθρωπος με σπουδαία μόρφωση και πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, αλλά στο θέμα των χίπηδων είχε κακή πληροφόρηση, που του διαμόρφωσε την πεποίθηση πως τα Παιδιά των Λουλουδιών ήταν Παιδιά του Διαβόλου.
Έτσι κήρυξε ανένδοτο αγώνα, να φύγουν οι χίπηδες από την Κρήτη, στην αρχή με πύρινα άρθρα του στο περιοδικό ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΙΣ, που ο ίδιος, στο μοναστήρι του, τύπωνε, ύστερα εκδίδοντας Εγκύκλιο προς τους Εφημέριους των Εκκλησιών να ενωθούν μαζί του στον αγώνα.
Δεν δίστασε να απευθυνθεί και στον δικτάτορα Παπαδόπουλο, απειλώντας μάλιστα, πως αν δεν έκανε τίποτε και αυτός θα αναγκαζόταν να χρησιμοποιήσει την «θεϊκή του εξουσία», εννοώντας ίσως πως θα αφόριζε και αυτόν, μαζί με τους χίπηδες.
Τον Ιούνιο του 1968, ο Τιμόθεος απηύθυνε Εγκύκλιο προς τους Αιδεσιμότατους Εφημέριους των ιερών Εκκλησιών της Μητροπόλεως, (σύμφωνα με το ogdoo.gr) ισχυριζόμενος πως οι χίπηδες είχαν κάνει τις σπηλιές των Ματάλων «φωλιές διαφθοράς» και πως οι κοπέλες εκεί «εκδίδονταν για να ζήσουν».
Έγραφε ακόμα, πως στα Μάταλα γίνονταν «ανήκουστα όργια», υπήρχαν ναρκωτικά και βρωμιά και πως κινδύνευαν τα κρητικόπουλα να μολυνθούν από αυτόν τον τρόπο ζωής του Διαβόλου.
Ο επίλογος των παιδιών των λουλουδιών
Ωστόσο, οι «επιζώντες» απαρνήθηκαν κάποια από τα πιστεύω τους, εγκατέλειψαν τη πεποίθηση ότι η αγάπη θα έλυνε τα πάντα και στράφηκαν στην ενεργό δράση, την απελευθέρωση των γκέι, το δεύτερο κύμα φεμινισμού και τον περιβαλλοντισμό.
Η δεκαετία του ’60 σφραγίστηκε, και συντηρήθηκε στη συλλογική μνήμη ως μια χαμένη χρυσή εποχή, μια εποχή αθωότητας.
Πηγή: wikipedia, ogdoo.gr, neakriti