Η Άντζελα Δημητρίου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό «Hello» μιλώντας για το έγκλημα που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία τη δεκαετία του ’70, για τη ζωή της αλλά και για το μεγάλωμα της κόρης της Όλγας.
Πρόκειται για ένα έγκλημα που έλαβε χώρα τα ξημερώματα της 25ης Φεβρουαρίου του 1973, στο νυχτερινό κέντρο «Νεράιδα», όταν ο Νικόλαος Κοεμτζής ήρθε στα χέρια με θαμώνες του κέντρου, με αφορμή μια «παραγγελιά» για ένα ζεϊμπέκικο. Οι τρεις ασφαλίτες πέφτουν νεκροί, ενώ ακόμα οκτώ άτομα τραυματίστηκαν. Ο ίδιος καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο, σε τριετή φυλάκιση ο αδελφός του Δημοσθένης, ενώ αθωώθηκε ο τρίτος της παρέας, Θωμάς Κορομάνης.
Για το έγκλημα, που δεν ήξεραν πολλοί, η τραγουδίστρια δήλωσε ότι ήταν μια σοκαριστική, τρομακτική και αποκρουστική σκηνή, η οποία της προκάλεσε πανικό. Όπως είπε η ίδια είχε κρυφτεί πίσω από το ταμπούρο των ντραμς για να προφυλαχθεί ενώ, στη συνέχεια πέρασε για αρκετό καιρό κατάθλιψη.
«Προσωπικά εκείνη τη διετία ήμουν χάλια και κάθε ημέρα ήταν απαίσια. Κοιμόμουν πάρα πολλές ώρες αρνούμενη να σηκωθώ από το κρεβάτι, να βγω από το σπίτι, να φάω, να συναντήσω ανθρώπους. Δεν ήθελα να ξανατραγουδήσω, σκεφτόμουν πως όλα είναι μάταια. Ξεπέρασα την κατάθλιψη μόνη μου, με πολλή οδύνη. Έφερνα στο μυαλό μου τον αδελφό μου, που χάθηκε τόσο νέος και άδικα, και έλεγα: «Σήκω ! Δεν είσαι μόνη σου, έχεις οικογένεια, την κόρη σου, που σε έχει ανάγκη». Με έσωσαν η αγάπη, η αφοσίωση και η τρυφερότητα που μου έδειξαν η οικογένεια και οι φίλοι μου, που ήταν με ανιδιοτέλεια δίπλα μου. Υπάρχει ωραιότερο πράγμα από αυτό;»
Για τις δυσκολίες της νύχτας η δημοφιλής τραγουδίστρια είπε τα εξής:
Ο πόλεμος υπάρχει παντού, είτε είσαι στη νύχτα είτε στη μέρα. Σημασία έχει μέσα από τις συγκρούσεις και τις διαμάχες να γίνεσαι πιο δυνατός και να προχωράς. Μου έκλειναν μικρόφωνα, έβγαζαν το όνομά μου από τη μαρκίζα, μου έκοβαν πρόγραμμα, με κακολογούσαν.
Προσπάθησαν να μου κάνουν κακό με δολοπλοκίες, μηχανορραφίες και πλεκτάνες. Υπάρχουν πολλοί δόλιοι, απαίσιοι, ανήθικοι, μικροπρεπείς άνθρωποι που επιβουλεύονται τη δουλειά σου. Αντιδρούσα όμως με αξιοπρέπεια. Πάντοτε πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω πως όλα κρίνονται και αποκαλύπτονται στη σκηνή. Ό ,τι κι αν κάνει οποιοσδήποτε, το ταλέντο και η αξία ενός καλλιτέχνη δεν κρύβονται.
Η κόρη της Όλγα
Η Άντζελα Δημητρίου μίλησε και για την απόφαση να φέρει στον κόσμο ένα παιδί μόνη της σε μια εποχή δύσκολη
Νομίζω πως ήμουν δυνατή, είχα θάρρος ψυχής και τσαγανό. Δούλευα πάρα πολύ, αλλά κυρίαρχος σκοπός μου ήταν να μεγαλώσω την κόρη μου όσο το δυνατόν καλύτερα. Η Όλγα δεν πέρασε εύκολα στα σχολικά της χρόνια εξαιτίας του ότι ήμουν αναγνωρίσιμη. Δέχθηκε bullying, αν και προσπάθησα, όσο ήταν εφικτό, να την προστατέψω .
Γέννησα την Όλγα το 1986, ένα χρόνο έπειτα από την πρώτη μεγάλη μου επιτυχία, το «Ποια Θυσία». Οι περισσότεροι με παρότρυναν να κάνω έκτρωση λέγοντάς μου: «Τώρα που ξεκινάς μια μεγάλη καριέρα, μη ρισκάρεις να γίνεις μητέρα ». Ήθελα όμως πάρα πολύ αυτό το παιδί, και η επιθυμία μου δεν έμπαινε σε σύγκριση ακόμα και με την πιο επιτυχημένη διαδρομή του κόσμου. Έτσι, έβαλα σε δεύτερη μοίρα την καλλιτέχνιδα Άντζελα Δημητρίου και κυριάρχησε η επιλογή μου να φέρω στον κόσμο το μωρό μου.