Όπως αναφέρει ο Βασίλης Κοκρίδης, ακούγοντας την ομιλία - παρακαταθήκη του απερχόμενου προέδρου της Αμερικής στην Αθήνα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε ένα μάθημα πολιτικής σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι ο ίδιος επέλεξε την Ελλάδα ως λίκνο της δημοκρατίας για την τελευταία ομιλία της προεδρικής του θητείας στο εξωτερικό και τα όσα ανέφερε σε αυτή για τη συμβολή της Ελληνικής σκέψης στην γέννηση ιδεωδών και αξιών, όπως η ελευθερία, η ελευθεροτυπία, η ελευθερία στα θρησκευτικά «πιστεύω», το κράτος δικαίου, ο διαχωρισμός των εξουσιών και πολλών άλλων, που όπως είπε, συνέβαλαν στην οικοδόμηση της Αμερικής. Ούτε οι αναφορές στην προσπάθεια των Ελλήνων να ξεπεράσουν την κρίση και η δέσμευσή του να βοηθήσει τη χώρα στη μείωση του χρέους. Αλλά κυρίως η σύνδεση που έκανε στην έννοια της δημοκρατίας με την πρόοδο, την ευημερία, τη δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή και την ικανότητά της να επιτρέπει στους ανθρώπους να διορθώνουν τα λάθη τους, υπογραμμίζοντας ότι στην δημοκρατία δεν χωρούν αποκλεισμοί.
Εξύμνησε την Ελλάδα για την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και τη γενναιοδωρία που έδειξαν οι Έλληνες στους πρόσφυγες, ενώ ενέπνευσε με όσα ανέφερε για την λειτουργία του παγκοσμιοποιημένου κόσμου, υπογραμμίζοντας πως «όταν οι άνθρωποι σκέφτονται ότι ο ένας κερδίζει και ο άλλος χάνει, υψώνονται τείχη ανάμεσά τους», επισημαίνοντας το παράδειγμα στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ και στο Brexit. Στο πλαίσιο αυτό ήταν που τόνισε ότι ακόμη και αν υπάρχει ελεύθερο εμπόριο, οι άνθρωποι και οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρα θα πρέπει να βλέπουν τα πλεονεκτήματά του στις δικές τους ζωές και όχι μόνο τα πλεονεκτήματα στις πολυεθνικές.