Το πιθανότερο σενάριο είναι να υπάρξει συμφωνία για το ελληνικό χρέος στο παρά 1’.
Από τη μια μεριά η Κομισιόν επιθυμεί μια πολιτική κατά βάση λύση, που θα μπορεί να στηρίξει το αφήγημα του success story, για το οποίο εργάζονται εδώ και μήνες στις Βρυξέλλες. Στο αντίποδα, η ΕΚΤ τάσσεται υπέρ μιας προληπτικής γραμμής, με αποκλειστικό γνώμονα την κάλυψη του τραπεζικού συστήματος.
Απ την άλλη πλευρά, το ΔΝΤ, που ετοιμάζεται να κουνήσει μαντήλι ως ενεργό μέλος του Κουαρτέτου, παραμένοντας ως τεχνικός σύμβουλος. Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν προτίθεται να ανάψει πράσινο σε οποιαδήποτε λύση για το χρέος, η οποία δεν θα περιλαμβάνει επιμηκύνσεις πληρωμών για τουλάχιστον 15 χρόνια κι έναν αυτόματο μηχανισμό ενεργοποίησης των μέτρων ελάφρυνσης, που δεν θα εξαρτάται από πολιτικές διαδικασίες και αποφάσεις.
Ο απόλυτος ρυθμιστής του παιχνιδιού και αυτήν τη φορά, είναι η Γερμανία. Η θέση του Βερολίνου είναι πολύ συγκεκριμένη:
• Δέχεται επιμηκύνσεις πληρωμών ως 3 χρόνια, με συμβιβασμό στα 5. Επ’ ουδενί αποδέχεται τη γραμμή ΔΝΤ για 15ετία.
• Αρνείται κατηγορηματικά τις επιμηκύνσεις δανείων, εκτός αυτών του EFSF, δηλαδή του δευτέρου Μνημονίου
• Απορρίπτει τον αυτοματοποιημένο μηχανισμό γαλλικής έμπνευσης, θεωρώντας ότι δημιουργείται ηθικός κίνδυνος για τους Γερμανούς φορολογούμενους.