Ειδικότερα, η κ. Κουτζαμάνη, ανέφερε ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες οφείλουν να ενημερώσουν εγγράφως τον ασφαλισμένο για τη μη κάλυψη κινδύνου που είχε ζητήσει ο πελάτης όταν έκανε την έγγραφη αίτησή του για τη σύναψη του συμβολαίου.
Η εισαγγελική λειτουργός δεν δέχεται τον ισχυρισμό της ασφαλιστικής εταιρείας, ότι ο πελάτης ενημερώθηκε προφορικά για το γεγονός της παράληψης από το εκπρόσωπο του πρακτορείου που διαμεσολάβησε για τη σύναψη της σύμβασης.
Ακόμα, αναφέρει η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ότι «η έκταση των καλυπτόμενων κινδύνων αποδεικνύεται από το περιεχόμενο της έγγραφης αίτησης προς ασφάλιση» και κατά συνέπεια σωστά κρίθηκε από το Εφετείο ότι η σύμβαση ασφαλίσεως, ανεξαρτήτως του περιεχομένου του ασφαλιστηρίου, καλύπτει όλους τους κινδύνους οι οποίοι είχαν ζητηθεί με την αίτηση που υπέβαλε ο πελάτης.
Εξάλλου, σημειώνει η κ. Κουτζαμάνη, «γεννάται υποχρέωση καταβολής του ασφαλιστικού ποσού σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου χωρίς να έχει καταβληθεί ασφάλιστρο για την κάλυψη των επιπλέον αναφερομένων στην αίτηση κινδύνων».
Τελικά, η κ. Κουτζαμάνη πρότεινε να απορριφθεί αίτηση ασφαλιστικής εταιρείας που ζητούσε να αναιρεθεί εφετειακή απόφαση που είχε δικαιώσει κληρονόμους ασφαλισμένου σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία.
Σε περίπτωση που γίνει δεκτή η πρόταση της κ. Κουτζαμάνη από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, τότε θα υποχρεωθεί η ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει το ποσό των 145.735 ευρώ.