Ένα χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών και το κυρίαρχη αίσθημα που υπάρχει είναι αυτό της συγκάλυψης. Η εξεταστική Επιτροπή στην οποία ουσιαστικά σύρθηκε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην πραγματικότητα δεν έδωσε κανένα νέο στοιχείο αφού η κυβερνητική πλειοψηφία αρνήθηκε να κληθούν ακόμα και βασικοί μάρτυρες στην υπόθεση.
Συγγενείς θυμάτων έχουν αναφέρει πως αποτινόμενοι σε υψηλόβαθμους δικαστικούς λειτουργούς, εκείνοι αντί για να τους ενθαρρύνουν να συνεχίσουν τον αγώνα τους με τη συνδρομή της Δικαιοσύνης, τους προέτρεπαν να πάνε να τα πούνε στην… Εκκλησία. H επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, Λάουρα Κοβέσι, δε, ισχυρίστηκε σε συνέντευξή της: «Μας μπλοκάρουν από το να βρούμε την αλήθεια. Μας μπλοκάρουν από το να εφαρμόσουμε δικαιοσύνη. Γιατί αν σου απαγορεύουν να κάνεις έρευνα, δεν μπορείς να αποκαλύψεις την αλήθεια. Δυστυχώς, η συνταγματική πρόβλεψη πρέπει να αλλάξει. Γι’ αυτό το έχουμε ζητήσει και έχουμε στείλει επιστολή στην Κομισιόν. Δεν είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε αυτό. Δεν είμαστε οι νομοθέτες».
Τη Δευτέρα, η πρόεδρος του Συλλόγου «Τέμπη 2023» στην συγκλονιστική ομιλία της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε λόγο ανοιχτά μπροστά σε ευρωπαϊκό κοινό για «κυβερνητική εντολή συγκάλυψης». Η έρευνα σε επίπεδο ευρωκοινοβουλίου τώρα ξεκινά.
Όμως και εδώ στην Ελλάδα οι πολιτικές δυνάμεις μαζί με την κοινωνία των πολιτών και τους δικαστικούς αρχηγούς οφείλουμε να κινητοποιηθούμε, ώστε να αποδοθούν οι πολιτικές ευθύνες.
Η ευκολία με την οποία εξ αρχής η κυβερνητική εξουσία καταδίκασε έναν σταθμάρχη και έριξε «στα πούπουλα» έναν υπουργό με το να ενταχθεί ξανά στα ψηφοδέλτια της ΝΔ ενώ η έρευνα παρέμενε ανοιχτή, είναι λογικό να προκαλεί θυμό και οργή. Το ζήτημα που ανακύπτει πλέον δεν αφορά μόνο την υπόθεση των Τεμπών, αλλά συνολικά το λεγόμενο «περί δικαίου αίσθημα». Δίπλα στην υπόθεση τον Τεμπών είχαμε πρόσφατα δύο ακόμα περιπτώσεις. Η μία αφορούσε την παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας στις ανεξάρτητες Αρχές στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Η δεύτερη αφορά στην εισαγγελική πρόταση στην υπόθεση του βιασμού της δωδεκάχρονης στα Σεπόλια. Πρόκειται για τρεις άσχετες υποθέσεις μεταξύ τους, που όμως είχαν ένα κοινό παρανομαστή: την κρίση εμπιστοσύνης Πολιτείας και πολιτών.
Το αίσθημα της αδικίας όταν επικρατήσει οδηγεί σε φαινόμενα αμφισβήτησης του συνόλου της δικαστικής εξουσίας, σε εκφυλισμό των λαϊκών διεκδικήσεων και άκρατη αμφισβήτηση των συντεταγμένων θεσμών. Είναι αδιανόητη μια προσπάθεια κουκουλώματος εγκλημάτων που συγκλόνισαν και συγκλονίζουν τους πολίτες σε όλη τη χώρα. Όμως αυτό δεν αφορά μόνο τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Η ορθή λειτουργία των εξεταστικών ή προανακριτικών επιτροπών, η διάκριση των αρμοδιοτήτων των θεσμικών οργάνων του κράτους και η τήρηση των ευρωπαϊκών αρχών και κανόνων συνολικά είναι ευθύνη όλων μας.
(Ο Κωστής Καρπόζηλος είναι εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Αριστεράς)