Γιάννης Χρηστάκος
Σύμφωνα με το έγγραφο που αποκαλύπτουν τα dikaiologitika.gr, ο Στρατής Μπουρνάζος μία μέρα πριν λήξει η σύμβασή του (μετά από δύο τροποποιήσεις) στις 31 Μαΐου, ουσιαστικά μονιμοποιείται καταλαμβάνοντας κενή οργανική θέση αορίστου χρόνου.
Ο Σ. Μπουρνάζος , ιστορικός, εργαζόταν στην Αυγή από το 2008 μέχρι προ ημερών οπότε και αποχώρησε από το κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ καθώς όπως έγραψε ο ίδιος, ένιωθε πολύ μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο αποχαιρετιστήριο σημείωμα που έγραψε όταν αποχώρησε μαζί με τη συντακτική ομάδα, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πώς όμως το αποφάσισα; Οι λόγοι είναι ένα κουβάρι· προσπαθώ να τους ξεμπλέξω. Νιώθω πια πολύ μακριά από τον Σύριζα και την κυβέρνηση, πιστεύω ότι ο κορμός της πολιτικής τους είναι λάθος και –κάτι ακόμα πιο βαρύ– δεν νιώθω πλέον πολιτική εμπιστοσύνη απέναντί τους. Την ίδια στιγμή, ενώ είμαι βέβαιος για το λάθος, δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό, τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση.
Κι αυτό το «δεν ξέρω» δεν είναι υπεκφυγή· είναι, για μένα, ανάγκη να σκεφτούμε και να αμφισβητήσουμε εκ βάθρων όσα λέγαμε και κάναμε τα προηγούμενα χρόνια· εμείς· εδώ· εγώ· όχι κάποιοι άλλοι, εκεί-έξω-πέρα-μακριά. Μετά τη συντριπτική ήττα του Ιουλίου τίποτα δεν είναι όπως πριν: δεν μπορείς να συνεχίσεις το ίδιο τροπάρι με μικρές «προσαρμογές», ούτε όμως να πας τον χρόνο πίσω και να καμωθείς ότι είσαι στον Δεκέμβρη του 2014 λέγοντας πάλι το ίδιο τροπάρι, σαν να μη μεσολάβησε τίποτα.
Και προσθέτει αμέσως μετά: «Νιώθω κάθε μέρα να με πνίγουν πολλά: το Άγιον Φως που έρχεται, βουλευτές που κατακεραυνώνουν τα κανάλια της διαπλοκής και συγχρόνως είναι πρώτη μούρη εκεί, η αποτίμηση ως «θετικού» του πρώτου μήνα της ντροπιαστικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, το παπαγάλισμα για τους αριθμούς που ευημερούν, ο κυνισμός της εξουσίας –και αυτά δεν μπορούν να «συμψηφιστούν» με όσα θετικά γίνονται. Κι όμως, στους φίλους μου που έγιναν υπουργοί ή ό,τι άλλο δεν μπορώ να κουνήσω το δάχτυλο, να τους βαράω ή να τους οικτίρω – ακόμα κι όταν τους αξίζει· δεν το έκανα ποτέ αυτό στους φίλους μου. Ξέρω ότι πολιτικά γίνεται, έχει νόημα, συχνά επιβάλλεται κιόλας. Κι όμως, δεν.
Ο διορισμός
Στο έγγραφο του διορισμού του Σ. Μπουρνάζου προκύπτει ότι προσελήφθη στο Ίδρυμα της Βουλής με σύμβαση ορισμένου χρόνου στις 2.10.2017 και διάρκεια τρία χρόνια. Στην πορεία όμως, ( 1.6.2018 και 1.8.2018) έγιναν τροποποιήσεις οι οποίες προκαλούν απορίες ιδιαίτερα μάλιστα όταν η δεύτερη τροποποίηση από την Τρίτη απείχαν μόλις δύο μήνες μεταξύ τους. Τελικά αυτό που προέκυψε ήταν ότι η αρχική σύμβαση ορισμένου χρόνου που είχε διάρκεια τριετίας άλλαξε κατά τρόπο ακατανόητο ως προς την σκοπιμότητα και τελικώς η τελευταία σύμβαση έληξε στις 31 Μαΐου.
Μία μέρα νωρίτερα και αφού προηγήθηκαν οι απαραίτητες διαδικασίες δημοσιεύτηκε η απόφαση για την μεταβολή της σύμβαση αυτής σε αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με το βιογραφικό που δημοσιεύεται σε ιστοσελίδα με πληροφοριακό υλικό για το Πανεπιστήμιο Κρήτης ο Σ. Μπουρνάζος έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον αντικομμουνισμό: « Ο Στρατής Μπουρνάζος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Αθηνών και έλαβε το μεταπτυχιακό του από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα «Στρατόπεδο Μακρονήσου, 1947-1950: “αναμορφωτική” αγωγή και αντικομμουνιστική προπαγάνδα».
Κύριο αντικείμενο της έρευνας και των δημοσιεύσεών του είναι ο ελληνικός αντικομμουνισμός, η συντηρητική ιδεολογία και η ελληνική εκπαίδευση κατά τον 20ό αιώνα. Είναι υποψήφιος διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, μέλος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) και από το 2000 μέχρι τον Μάιο του 2016 επιμελούνταν τα «Ενθέματα» της Κυριακάτικης Αυγής (το 2000-2008 ως βοηθός του Άγγελου Ελεφάντη, το 2008-2016 επικεφαλής συντακτικής ομάδας). Εργάζεται ως διορθωτής και επιμελητής».
Υποψήφιος με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Ο Σ. Μπουρνάζος ήταν και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στις εκλογές με τον συνδυασμό του Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Όπως έγραψε ο ίδιος για την υποψηφιότητά του : «γεννήθηκα το 1969 στο Παγκράτι, όπου και μεγάλωσα. Από το 1988 ζω στα Εξάρχεια. Σπούδασα νεότερη και σύγχρονη Ιστορία στην Αθήνα και το Ρέθυμνο, και είμαι υποψήφιος δρ του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το στρατόπεδο της Μακρονήσου, ο ελληνικός αντικομμουνισμός και η ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης στον 20ό αιώνα είναι τα βασικά ερευνητικά μου αντικείμενα. Έχω δουλέψει ως διορθωτής και επιμελητής βιβλίων.
Συνεργάτης παλιότερα του Πολίτη και της Εποχής, μέλος των Αριστερών Συσπειρώσεων Φοιτητών και του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα: σε αυτούς τους χώρους έμαθα (πολιτική) «γραφή και ανάγνωση». Μέλος του ΔΣ των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας. Από το 2000 δουλεύω στην «Αυγή», στην οποία σήμερα επιμελούμαι τα «Ενθέματα», όπου και αρθρογραφώ σταθερά».
