Γενναία και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας πάλεψε ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης με μία σπάνια μορφή καρκίνου, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να νικήσει.
Ο δύο φορές Ολυμπιονίκης του ταε κβον ντο, έφυγε σε ηλικία 42χρονών σκορπίζοντας θλίψη στον χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο.
Η είδηση του θανάτου του, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς ο Αλέξανδρος είχε επιλέξει να μην δημοσιοποιήσει πότε το πρόβλημα υγείας του και να παλεύει σιωπηλά, ενώ κανείς δεν ήθελε να γνωρίζει την κρυφή του μάχη.
Μάλιστα η συγκεκριμένη μορφή καρκίνου ήταν ιδιαίτερα επιθετική και αναγκαζόταν να μπαινοβγαίνει στο διαβαλκανικό νοσοκομείο για τις θεραπείες του, ωστόσο δεν άντεξε να κάνει μία ακόμα τελευταία θεραπεία που είχε προγραμματίσει.
Χαρακτηριστικό του ήθους του και της αξιοπρέπειας που διέθετε σαν άνθρωπος, είναι το γεγονός ότι ακόμη και στον γραπτό αποχαιρετισμό του, δεν αναφέρθηκε τόσο στο πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει, αλλά ήθελε αυτή η ανάρτηση να αποτελέσει εναρκτήριο λάκτισμα, για να γίνει γνωστή η σπάνια αυτή μορφή καρκίνου και να μπορέσει στο μέλλον να υπάρξει πρόληψη για την έγκαιρη αντιμετώπισή της.
Η ανάρτηση του Ολυμπιονίκη
«Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτή τη δημοσίευσή μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά.
Δύο χρόνια βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν.
Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτό τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω».
Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ “Γιατί σε εμένα”; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και την χώρα μου, να γνωρίσω ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να μάθω το σεβασμό, την ευγενή άμιλλα, αξίες τόσο σημαντικές και να προσπαθήσω να τις κάνω πράξη και στη ζωή μου.
Είχα την τύχη να με αγαπήσει η πιο υπέροχη γυναίκα του κόσμου, το δώρο μου από το Θεό, όπως είναι και το όνομα της, και να αποκτήσουμε μια πανέμορφη οικογένεια.
Έτσι και σε αυτή την ατυχία που με βρήκε, είπα ευχαριστώ, που αν αυτό ήταν γραφτό να έρθει στην οικογένειά μου, δεν βρήκε εκείνη ή τα παιδιά μου. Εγώ έπρεπε να το ανέβω αυτό το βουνό, έχω έπρεπε να σηκώσω αυτό το βάρος. Όχι εκείνοι.
Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, στάθηκα τυχερός γιατί συνοδοιπόρο είχα την αλληλεγγύη και την φροντίδα τόσων πολλών ανθρώπων, που πολλές φορές αναρωτήθηκα τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά που με ανιδιοτέλεια μου προσέφεραν. Πρώτος ο γιατρός μου ο κ. Μπουκοβίνας, ο πρύτανης, ο κ. Δημόπουλος, που βοήθησε τόσο πολύ στην πρώτη φάση της ασθένειάς μου αλλά και αργότερα, στο να πάρω κάθε θεραπεία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο κ. Ηλιάδης ο θωρακοχειρούργος μου, ένας εξαιρετικός επιστήμονας που με αγκάλιασε σαν πατέρας στο πολύ δύσκολο χειρουργείο μου, στους πνεύμονες, ο κ. Πέιος, ο νευροχειρούργος που μου απάλυνε τους φριχτούς πόνους και πολλοί πολλοί άλλοι, από νοσηλευτές μέχρι τραυματιοφορείς, όλοι μου έδειχναν την αγάπη τους και αυτή η αγάπη μου έδινε δύναμη.
Και τέλος θέλω να σταθώ στον άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο, τον Αλέξη Τσίπρα, ήρθε πολύ πρόσφατα στη ζωή μου και μου χάρισε την φιλία του, την σκέψη του, το αδελφικό του νοιάξιμο, σαν να με ήξερε από πάντα. Μου απέδειξε ότι η όλα όσα πρεσβεύει ο ίδιος και η αριστερά είναι πραγματική στάση ζωής. Με στήριξε ηθικά και πρακτικά και έκανε και αυτός τα αδύνατα δυνατά για να έχω την καλύτερη φροντίδα.
Θέλω να πω σε όλους τους κάτι.
Πετύχατε. Με κρατήσατε στη ζωή περισσότερο από όσο αναλογούσε στον πολύ επιθετικό καρκίνο μου, μου χαρίσατε το χρυσό μετάλλιο της παράτασης της ζωής μου σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, όταν η κόρη μου η Ελεάννα ήταν μόλις 3,5 ετών και δεν θα θυμόταν τίποτα από εμένα, ενώ τώρα στα 5,5 της χρόνια θα με θυμάται έστω σαν μακρινή ανάμνηση και θα μπορεί να διηγηθεί ιστορίες στον μικρό της αδερφό τον Γιώργο, ώστε να με κρατήσουν ζωντανό στην καρδιά τους για πάντα.
Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει, και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε.
Για αυτό αν είμαι εγώ ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής με καρκίνωμα nut στην χώρα μας, ας γίνω η αφορμή για την ενημέρωση γιατρών, ασθενών, πάνω σε αυτόν τον τύπο καρκίνου που αν διαγνωσθεί εγκαίρως ίσως σωθούν ζωές. Ας γίνω η αφορμή για να ενισχυθεί ουσιαστικά το εθνικό μας σύστημα υγείας που τόσο υποτιμήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι να περιμένουν ουρές για μια αξονική, για μια χημειοθεραπεία ή ένα χειρουργείο και να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να σταματήσει ο χρονοβόρος δαίδαλος της γραφειοκρατίας και των νομικών κωλυμάτων του ΕΟΦ όταν πρέπει να εγκριθούν άμεσα δοκιμαστικά φάρμακα που μπορεί να σώσουν ζωές.
Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου.
Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου.
Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».
Τι είναι το καρκίνωμα Nut
Το καρκίνωμα NUT (NC), από το οποίο έφυγε από τη ζωή ο Ολυμπιονίκης και αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ -επίσης γνωστό ως καρκίνωμα NUT μέσης γραμμής- είναι ένας τύπος σπάνιου καρκίνου που μπορεί να αναπτυχθεί οπουδήποτε στο σώμα.
Σύμφωνα με το cancer.gov, συνήθως βρίσκεται στο κεφάλι, τον λαιμό και τους πνεύμονες. Το NC αναπτύσσεται από τα πλακώδη κύτταρα του σώματος, τα οποία είναι κύτταρα που αποτελούν το δέρμα και την επένδυση ορισμένων οργάνων, όπως οι πνεύμονες και το στομάχι.
Το NC αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.
Πρόκειται για μια τόσο σπάνια ασθένεια που υπάρχουν λίγα δεδομένα για το πόσοι άνθρωποι το έχουν. Άτομα όλων των ηλικιών μπορούν να αναπτύξουν NC.
Το καρκίνωμα NUT συχνά δεν έχει συμπτώματα στα αρχικά του στάδια. Καθώς ο καρκίνος μεγαλώνει, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως κόπωση και απώλεια βάρους. Ανάλογα με τη θέση του όγκου(ων) εντός του σώματος, μπορεί να εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν ένα ανώδυνο εξόγκωμα, πόνο, επίμονο βήχα, δύσπνοια και ρινική συμφόρηση ή απόφραξη.
{https://youtu.be/-Bov3H64KUM}
Με συγκίνηση τον αποχαιρετούν φίλοι και οι γιατροί του
Σχεδόν κανείς δεν γνώριζε για την μάχη του Ολυμπιονίκη, ο οποίος έφθασε μέχρι και την Αμερική προκειμένου να υποβληθεί σε θεραπεία.
Στη μάχη που έδινε είχε μαζί του τους γιατρούς του, οι οποίοι του στάθηκαν, μεταξύ αυτών και ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Αθανάσιος Δημόπουλος, τον οποίο αναφέρει μάλιστα στη συγκινητική επιστολή στο κομμάτι των ευχαριστιών προς τους γιατρούς που τον βοήθησαν τα δύο αυτά χρόνια της σκληρής του μάχης.
Ο κ. Δημόπουλος μίλησε στη Σταματίνα Τσιμτσιλή για τον Γολγοθά που ανέβηκε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης. «Ήταν σε προχωρημένο ήδη στάδιο από την περίοδο της διάγνωσης», είπε μεταξύ άλλων.
«Είναι μια ιδιαίτερα δυσάρεστη ημέρα. Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Αλέξανδρου για τη συμπαράσταση που του έδειξαν στην προσπάθεια αυτή και τον αγώνα που έκανε για 2 χρόνια για τον καρκίνο και να έχουν δύναμη να τον θυμούνται και να τιμούν τη μνήμη του.
Όντως, διαγνώσθηκε με μία πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του πνεύμονα σε προχωρημένο ήδη στάδιο από την περίοδο της διάγνωσης. Αντιμετωπίστηκε με όλες τις ενδεδειγμένες θεραπευτικές αγωγές, ωφελήθηκε από αυτές για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά δυστυχώς ότι διαγνώστηκε με τη νόσο σε μεταστατικό στάδιο δεν του έδωσε τη δυνατότητα να το ξεπεράσει», είπε ο κ. Δημόπουλος, ο οποίος βρισκόταν όλο αυτό το διάστημα στο πλευρό του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.
«Όντας παθολόγος, ογκολόγος και ερχόμενος καθημερινά σε επαφή με ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο, προφανώς είναι μία δύσκολη περίοδος ειδικά όταν αφορούν νέα άτομα, ειδικά όταν αυτά αισθάνονται το βάρος της οικογένειας, των μικρών παιδιών, τον φόβο ότι μπορεί να τα αφήσουν πίσω, χωρίς να έχουν βοηθήσει στην ολοκλήρωση των σπουδών τους και στην αποκατάστασή τους, δημιουργεί ένα επιπλέον άγχος. Γι’ αυτό και οι λίγοι μήνες παράτασης ζωής να έχουν σημασία, ακόμη και ψυχολογική γι’ αυτούς», πρόσθεσε ο πρύτανης του ΕΚΠΑ.
«Ο Αλέξανδρος δεν ήθελε να τον λυπάται κανείς»
Τα τελευταία χρόνια υπεβλήθη σε διάφορες φαρμακευτικές αγωγές προκειμένου να αντεπεξέλθει και να νικήσει τον καρκίνο.
Συγκλονισμένη από τον χαμό του συναθλητή της, η Έλλη Μυστακίδου δήλωσε μεταξύ άλλων: «Σήμερα είναι μια δύσκολη μέρα. Γνώριζα για την υγεία του Αλέξανδρου, αλλά είχαμε ελπίδες. Δεν το γνωρίζαμε από τον ίδιο. Από τον αδερφό του γνωρίζαμε εμείς. Ο ίδιος ήταν αγωνιστής και ήθελε να το περάσει μόνος του. Έτσι ήταν και στον αθλητισμό με τους τραυματισμούς που είχε. Δεν ήθελε ποτέ να τον λυπάται κανένας. Πάντα ήταν με το χαμόγελο και με ψηλά το κεφάλι».
Η συγκινητική ανάρτηση της γυναίκας του, «Σ΄αγαπώ, μ’ ακούς;»
Η σύζυγός του Δώρα Τσαμπάζη, τον αποχαιρέτησε με απόσπασμα από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη, μέσα από τον λογαριασμ΄ό της στο Instagram:
«Ποιός μιλεί στα νερά και ποιός κλαίει – ακούς; Ποιός γυρεύει τον άλλο, ποιός φωνάζει – ακούς; Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς. Σ΄αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς», ανέφερε η ανάρτηση που δημοσίευσε σε ιστορία στο Instagram.
Το Σάββατο η κηδεία του
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οικογένειάς του, η κηδεία του Αλέξανδρου Νικολαΐδη θα τελεστεί αύριο, Σάββατο 15 Οκτωβρίου.
Η σορός του θα εκτίθεται προς χαιρετισμό στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης από τις 15:00, ενώ θα ακολουθήσει η εξόδιος ακολουθία στις 16:00 και κατόπιν ο ενταφιασμός στα Κοιμητήρια του Φιλύρου Θεσσαλονίκης.