«Σας κοιτώ στα μάτια και σας λέω ότι ουδέποτε δόθηκε οποιαδήποτε εντολή για συγκάλυψη»: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε το βράδυ της Πέμπτης να αντιστρέψει το κλίμα γενικευμένης αμφισβήτησης της κυβέρνησης κάνοντας λόγο για «απαράδεκτη και άκαιρη πρόταση δυσπιστίας», καθώς και για «ανέντιμα αντικυβερνητικά χτυπήματα».
Τόνισε πως δέχεται «πόλεμο φθοράς» από επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά δεν έδωσε καμία εξήγηση για τις παραιτήσεις των δύο υπουργών μετά το δημοσίευμα που αποκάλυπτε την «κοινωνική» τους συνάντηση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Την ίδια ακριβώς στρατηγική χρησιμοποίησε απαντώντας και στις καταγγελίες για το κράτος δικαίου.
Ανακοίνωσε πως η ελληνική κυβέρνηση απάντησε την Πέμπτη «σημείο προς σημείο» στις «ανακρίβειες» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ ασκησε εκ νέου κριτική στην Ευρωπαία Εισαγγελέα λέγοντας ότι «έχει ξεπεράσει το όριο της αρμοδιότητάς της».
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο σε πράξεις που θίγουν τα οικονομικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μοναδικό θέμα το οποίο έπρεπε να απασχολεί την κα Kövesi είναι τα κονδύλια της σύμβασης 717 και τίποτα παραπάνω[...] Και βέβαια, για όλα τα υπόλοιπα τα οποία έχει πει, πήρε τις απαντήσεις από τον 'Αρειο Πάγο, γιατί αφορούν το Σύνταγμα και την ελληνική Δικαιοσύνη. Εγώ δεν είμαι νομικός, αλλά πώς νοείται ένας εισαγγελέας να κάνει παρέμβαση -προσέξτε, παρέμβαση, ανοιχτή παρέμβαση- σε μία ανοιχτή υπόθεση;
«Έχει ξεπεράσει το όριο της αρμοδιότητας της η Ευρωπαία Εισαγγελέας» - αλλά όχι ο Άρειος Πάγος που απάντησε σε πολιτικό κείμενο του Ευρωκοινοβουλίου.
Η «επιλεκτική» ανάγνωση του άρθρου του Νίκου Αλιβιζάτου
Στην ομιλία του ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε χθεσινό άρθρο του Νίκου Αλιβιζάτου στην Καθημερινή για το κράτος δικαίου.
«Εξ όσων γνωρίζω, συνεργάτης σας, διακεκριμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και κατά τεκμήριο ένας άνθρωπος ο οποίος εδώ και δεκαετίες αγωνίζεται για τα ζητήματα κράτους δικαίου στην πατρίδα μας», σημείωσε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος στον Νίκο Ανδρουλάκη.
«Θα το διαβάσω όλο» είπε, αλλά δεν το έκανε.
Ο πρωθυπουργός ανέφερε - επικαλούμενος τον Αλιβιζάτο - πως με βάση την αυστηρή εφαρμογή των κριτηρίων της Επιτροπής της Βενετίας, η χώρα μας δεν αποκλίνει από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους σε ό,τι αφορά τα περισσότερα από αυτά. Από το 1974 η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου όπως δεν ήταν ποτέ στη νεότερη ιστορία της.
«Και μάλιστα», προσέξτε, «βελτιώνεται. Κάτι που μόνο αφελείς και ανιστόρητοι τολμούν να αμφισβητήσουν. Ο κ. Αλιβιζάτος μόλις σας αποκάλεσε "αφελή" και "ανιστόρητο"».
«Σε ορισμένα πεδία μάλιστα, όπως για παράδειγμα η ποιότητα των εκλογών, προηγούμαστε. Δεν είναι πολλές οι χώρες στις οποίες θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν κυβερνητικές εναλλαγές σε κλίμα τόσο μεγάλης οξύτητας, όπως σε εμάς, το 1989, το 1993, το 2015, το 2019, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι».
Στη συνέχεια άλλαξε θέμα και ξέχασε να μεταφέρει τo παρακάτω απόσπασμα:
Ελλείμματα του κράτους δικαίου στη χώρα μας ασφαλώς και υπάρχουν. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, είναι σοβαρά. Είναι όμως εντοπισμένα. Θα σταθώ σε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Πάνω πάνω θα ιεραρχούσα τις καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, οι οποίες, σε αρκετές περιπτώσεις, αγγίζουν το όριο της αρνησιδικίας. Οι υποκλοπές, εξάλλου, αποτελούν την άλλη μείζονα σκιά του κράτους δικαίου, με την παρατεινόμενη ατιμωρησία των υπευθύνων του γνωστού σκανδάλου να είναι αδικαιολόγητη. Το ίδιο και η πεισματική άρνηση της κυβέρνησης να θεσπίσει βασικές εγγυήσεις για την προστασία του απορρήτου. Εξίσου ψηλά, τέλος, θα τοποθετούσα την ατιμωρησία των υπευθύνων σε υποθέσεις αστυνομικής βίας.
Το κακό με τη σημερινή κυβέρνηση είναι ότι αντιμετωπίζει τα θέματα αυτά, ακόμη και την τραγωδία των Τεμπών, ως παρωνυχίδες. Επικαλούμενη την ευνοϊκή γι’ αυτήν ετυμηγορία της κάλπης, δεν δείχνει την αναγκαία ενσυναίσθηση και, το κυριότερο, δεν προχωρεί με τόλμη στις απαραίτητες τομές.