Με αφορμή αυτή τη βράβευση, η βουλευτής του ΚΚΕ μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την «πολύ μεγάλη τιμή» που της έγινε, δεκαέξι χρόνια μετά «και σε μια εποχή που τα Βαλκάνια αναδεύονται εξαιρετικά αρνητικά, ακόμη κι αν εμείς μιλούμε σήμερα εδώ αβρόχοις ποσίν για μισθούς Βουλγαρίας και κινήσεις στο Κουμάνοβο, και αίμα που έχει αρχίσει και τρέχει πάλι στα Βαλκάνια».
Μίλησε, όμως, και για την κυβερνητική πολιτική, λέγοντας πως «τα μνημόνια δεν σκίστηκαν, η ελπίδα δεν ήρθε, οι φόροι παραμένουν» και πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος απ’ αυτόν που προτείνει το ΚΚΕ «καλώντας πια τον κόσμο στον δρόμο, με συλλαλητήρια, με εκδηλώσεις, με απεργίες, με ό,τι μπορούμε να σταματήσουμε αυτή τη λαίλαπα».
«Ή πας στη ρήξη ή σκύβεις το κεφάλι» τονίζει, διευκρινίζοντας «εμείς μιλάμε μόνο για ρήξη, αλλά όταν το ΚΚΕ μιλάει για ρήξη δεν την προσαρμόζει τη ρήξη στην εντιμότητα, στο απεχθές στο δεν ξέρω εγώ τι -βρες όποιο άλλο επίθετο θέλεις- της υπαρκτής πολιτικής. Η ρήξη είναι ρήξη με την ευρωπαϊκή πολιτική, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, και όχι απλώς με την ευρωζώνη, είναι και με το ΝΑΤΟ».