Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ (TAU) αποκαλύπτει ότι η έκθεση στον ήλιο αυξάνει την όρεξη για φαγητό στους άνδρες, αλλά όχι στις γυναίκες. Πρόκειται για την πρώτη εξαρτώμενη από το φύλο ιατρική μελέτη μέχρι τώρα που πραγματοποιήθηκε για την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, όπου για πρώτη φορά αποκρυπτογραφήθηκε η μοριακή σύνδεση μεταξύ της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία και της όρεξης.
Η πρωτοποριακή μελέτη που διενεργήθηκε από τον καθηγητή Carmit Levy και τον διδακτορικό ερευνητή Shivang Parikh τουΤμήματος Ανθρώπινης Μοριακής Γενετικής & Βιοχημείας στην Ιατρική Σχολή Sackler του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό Nature Metabolism.
Η μελέτη βασίστηκε σε επιδημιολογικά δεδομένα, που συλλέχθηκαν σε μια ετήσια έρευνα, σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες περίπου 3.000 Ισραηλινών και των δύο φύλων οι οποίοι εκτέθηκαν για αρκετό χρόνο στον ήλιο. Τα στοιχεία συνδυάστηκαν με μια εργαστηριακή γενετική μελέτη ποντικών και τα αποτελέσματα προσδιόρισαν το δέρμα ως τον πρωταρχικό ρυθμιστή της ενέργειας και της όρεξης (μεταβολισμός), αποκαλύπτοντας διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στην ενεργοποίηση του μεταβολικού μηχανισμού. Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνδρες επηρεάζονται σημαντικά από την ηλιακή ακτινοβολία και τις εποχιακές διακυμάνσεις της συγκριτικά με τις γυναίκες, επιδεικνύοντας πιο έντονη ενεργειακή πρόσληψη το καλοκαίρι.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι στα αρσενικά ζωικά είδη και στον άνθρωπο, η έκθεση στον ήλιο ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη που ονομάζεται p53, για να επιδιορθώσει οποιαδήποτε βλάβη στο DNA των κυττάρων του δέρματος που μπορεί να έχει προκληθεί από την ηλιακή ακτινοβολία. Η ενεργοποίηση της ρ53 δίνει σήμα στα λιποκύτταρα να παραγάγουν μια ορμόνη που ονομάζεται γκρελίνη (γνωστή και ως «ορμόνη της πείνας»), η οποία διεγείρει την όρεξη. Στις γυναίκες, τα οιστρογόνα μπλοκάρουν την αλληλεπίδραση μεταξύ της ρ53 και της γκρελίνης και κατά συνέπεια αναστέλλουν την επιθυμία για φαγητό μετά την έκθεση στον ήλιο.
Το εάν τα αρσενικά και τα θηλυκά άτομα αντιδρούν διαφορετικά σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως είναι η έκθεση στην ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία (UV), παραμένει υπό διερεύνηση. Εδώ οι ερευνητές δείχνουν μόνο ότι η έκθεση στον ήλιο διαφοροποιεί την αναζήτηση και πρόσληψη τροφής στα δύο φύλα.
«Εξετάσαμε τις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών μετά την έκθεση στον ήλιο και βρήκαμε ότι οι άνδρες τρώνε περισσότερο από τις γυναίκες και παίρνουν βάρος. Ωστόσο, οι ιατρικές μελέτες που εξαρτώνται από το φύλο είναι ιδιαίτερα περίπλοκες, καθώς απαιτείται μεγάλος αριθμός συμμετεχόντων για να βρεθούν στατιστικά σημαντικές διαφορές», εξηγεί ο καθηγητής Levy και συνεχίζει: « Το δέρμα μας, το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας, ανταποκρίνεται σε σήματα του περιβάλλοντος. Η πρωτεΐνη p53, που βρίσκεται στο δέρμα δεν επιδιορθώνει μόνο τις βλάβες στο DNA που προκαλούνται από την έκθεση στον ήλιο, αλλά κάνει πολύ περισσότερα. Τα αποτελέσματά μας αποτελούν μια ενθαρρυντική βάση για περισσότερη έρευνα, τόσο για τον ανθρώπινο μεταβολισμό όσο και για θεραπείες μεταβολικών παθήσεων ή διαταραχών της όρεξης που βασίζονται σε έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία ανάλογα με το φύλο»