Η τοποθεσία που βρέθηκε στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας περιέχει τα πτώματα τουλάχιστον 1.000 ανθρώπων που πέθαναν από τη βουβωνική πανώλη, η οποία σκότωσε έως και το 60% του πληθυσμού της Ευρώπης .
Περιγράφοντάς την ως μια «εθνικά σημαντική» ανακάλυψη, οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα πτώματα θάφτηκαν στο πρώτο μισό του 17ου αιώνα μετά από ένα ανελέητο κύμα της ασθένειας.
Η βουβωνική πανώλη μεταδίδεται από το δάγκωμα ενός ψύλλου που έχει μολυνθεί με ένα βακτήριο που ονομάζεται Yersinia pestis. Αυτοί που προσβλήθηκαν πέθαναν γρήγορα και φρικτά με υψηλό πυρετό, ρίγη, εμετούς, πονοκεφάλους, παραλήρημα και πυώδη πρηξίματα.
Ο δήμαρχος της Νυρεμβέργης Marcus König, σύμφωνα με τη daily mail λέει ότι η ανακάλυψη είναι «μεγάλης σημασίας πολύ πέρα από την περιοχή. Οι τάφοι περιέχουν τα λείψανα παιδιών και ηλικιωμένων, ανδρών και γυναικών, δείχνοντας πως η πανούκλα δεν σταμάτησε στο φύλο, στην ηλικία ή στην κοινωνική θέση. Είναι αυτονόητο ότι αυτό το ιστορικά και αρχαιολογικά σημαντικό εύρημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ευαισθησία».
Η Melanie Langbein, από το τμήμα διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς της Νυρεμβέργης, είπε ότι έχουν εντοπιστεί οκτώ λάκκοι με αρκετές εκατοντάδες πτώματα ο καθένας. «Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενταφιάστηκαν σε ένα κανονικό νεκροταφείο, αν και έχουμε ορίσει νεκροταφεία πανώλης στη Νυρεμβέργη», είπε στο CNN. «Αυτό σημαίνει ότι ένας μεγάλος αριθμός νεκρών χρειάστηκε να ταφούν σε σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι χριστιανικές πρακτικές ταφής».
Αρκετά από τα οστά είναι κατεστραμμένα λόγω των βομβαρδισμών στην περιοχή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αναφέρει το Spiegel. Άλλα είναι πράσινα λόγω των αποβλήτων χαλκού ενός γειτονικού μύλου που απορρίπτονται στην τοποθεσία. Μερικά πτώματα ήταν με ρούχα ή τυλιγμένα με ύφασμα όταν θάφτηκαν, αλλά γενικά ήταν σφιχτά στριμωγμένα στον χώρο ταφής, αντανακλώντας το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας από τη θανατηφόρα ασθένεια.
Οι τάφοι αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε χωράφι πριν από την κατασκευή ενός νέου γηροκομείου στη Νυρεμβέργη. Αν και μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί 500 σκελετοί, ένας ειδικός πιστεύει ότι θα μπορούσαν να είναι έως και 2.000 εκεί ή και περισσότεροι.
«Δεν υπάρχει καμία ένδειξη για να υποθέσουμε ότι προϋπήρχαν τάφοι σε αυτό το χωράφι», είπε ο Τζούλιαν Ντέκερ, η εταιρεία του οποίου In Terra Veritas πραγματοποιεί την ανασκαφή. «Προσωπικά αναμένω ότι ο αριθμός θα είναι 2.000 ή και παραπάνω, καθιστώντας τον μεγαλύτερο ομαδικό τάφο στην Ευρώπη».
Οι πανδημίες πανώλης έπληξαν τον κόσμο σε τρία κύματα από το 1300 έως το 1900 και σκότωσαν εκατομμύρια ανθρώπους. Το πρώτο κύμα, που ονομάζεται Μαύρος Θάνατος στην Ευρώπη, ήταν από το 1347 έως το 1351, το δεύτερο στη δεκαετία του 1500 συνοδεύτηκε από την εμφάνιση ενός νέου στελέχους της νόσου και το τελευταίο στα τέλη του 1800 εξαπλώθηκε σε όλη την Ασία.
Η Νυρεμβέργη από τον 14ο αιώνα και μετά, εμφάνιζε κρούσματα πανώλης περίπου ανά 10 χρόνια καθιστώντας μια πρόκληση τη χρονολόγηση των νεοανακαλυφθέντων λειψάνων. Η χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα, η οποία περιλαμβάνει τη μέτρηση της ποσότητας άνθρακα για να παρέχει μια εκτίμηση ηλικίας, χρησιμοποιήθηκε για να προσδιοριστεί η ηλικία ενός τάφου μεταξύ του τέλους του 1400 και των αρχών του 1600. Ωστόσο, οι ειδικοί ανακάλυψαν ένα σημείωμα από το 1634 που περιγράφει λεπτομερώς ένα ξέσπασμα πανώλης στην τοποθεσία που σκότωσε περισσότερους από 15.000 ανθρώπους μεταξύ 1632 και 1633. Αυτό τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι σωροί είναι πιθανώς από την επιδημία πανώλης του 1632-1633.
Ο Ralf Schekira, διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου WBG που εργάζεται για το νέο οίκο ευγηρίας, είπε ότι δεν περίμενε ένα τόσο σημαντικό εύρημα. «Γνωρίζω τη σημασία της αρχαιολογίας και την υποχρέωση να διεξάγουμε τέτοιες ανασκαφές. Ωστόσο, δεν περιμέναμε μια τέτοια ανακάλυψη και τώρα θα προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την κατάσταση. Από τη μία πλευρά, σημαίνει ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα για την κατασκευή του οίκου ευγηρίας και, από την άλλη, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διασφαλίσουμε ότι το ιστορικό εύρημα θα προφυλαχθεί».
Το επόμενο βήμα είναι η αφαίρεση όλων των σκελετών και η μελέτη των οστών για ίχνη του βακτηρίου της πανώλης Yersinia pestis.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, γονίδια που προστάτευαν τους ανθρώπους από τη νόσο έχουν περάσει στις επόμενες γενιές και αυξάνουν τον κίνδυνο για τη νόσο του Crohn και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.