Newsroom
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Έμορι της Ατλάντα και της Αριζόνα, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια προληπτικής ιατρικής Τζένιφερ Μασκάρο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό συμπεριφορικής νευροεπιστήμης "Behavioral Neuroscience", μελέτησαν 52 μπαμπάδες 30 μικρών κοριτσιών και 22 αγοριών σε πραγματικές συνθήκες αλληλεπίδρασης με τα παιδιά τους. Οι πατέρες δέχθηκαν να φορέσουν στη ζώνη τους μια μικρή υπολογιστική συσκευή που κατέγραφε τις αντιδράσεις τους επί δύο μέρες. Επίσης οι εγκέφαλοι των μπαμπάδων μελετήθηκαν με λειτουργική μαγνητική τομογραφία, καθώς κοιτούσαν φωτογραφίες των παιδιών τους με διάφορες εκφράσεις.
Διαπιστώθηκε ότι ο πατέρας που έχει κόρη, δείχνει μεγαλύτερη προσοχή και ευαισθησία σε αυτήν, από ό,τι ο πατέρας που έχει γιό, αφιερώνοντας 60% περισσότερο χρόνο προσοχής στο κορίτσι. Ο πρώτος είναι πιο ανοιχτός και δεκτικός στα συναισθήματα του κοριτσιού από ό,τι ο δεύτερος απέναντι στα συναισθήματα του αγοριού. Αυτό καταγράφεται τόσο στην καθημερινή συμπεριφορά του μπαμπά (που π.χ. τείνει να τραγουδά συχνότερα στην κόρη του παρά στο γιό του ή μιλάει σε αυτήν πιο ανοιχτά για τα συναισθήματά του), όσο και στα κυκλώματα του εγκεφάλου του, τα οποία ενεργοποιούνται πιο έντονα, όταν βλέπει το χαρούμενο πρόσωπο της κόρης του από ό,τι το χαρούμενο πρόσωπο του γιού του.
