Ο ΠΦΣ επικαλείται το άρθρο 4 παρ. του Νόμου 1963/1991, το οποίο ορίζει ότι «το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό και χορηγείται δια χειρός φαρμακοποιού», καθώς και το άρθρο 14 του Κώδικα Φαρμακευτικής Δεοντολογίας που ορίζει ότι »ο φαρμακοποιός οφείλει να παραδίδει αυτοπροσώπως τα φάρμακα στους αρρώστους ή στους οικείους τους».
«Έτσι σύμφωνα τόσο με την εθνική νομοθεσία, όσο και το ενωσιακό κεκτημένο το φάρμακο δεν αποτελεί καταναλωτικό προϊόν, αλλά κοινωνικό αγαθό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη», επισημαίνει ο ΠΦΣ και τονίζει ότι «η πρακτική διανομής φαρμάκων κατ’ οίκον αντιβαίνει ευθέως τις διατάξεις της φαρμακευτικής νομοθεσίας».