Ο διάλογος:
Γ.Θ.: Ξέρεις τι δεν έκανες.
Ν.Γ.: Πες το αφού το σκέφτηκες.
Γ.Θ.: Είναι λάθος να το πω στον αέρα και να στο κάνω αυτό.
Ν.Γ.: Υπάρχει λάθος και σωστό; Νομίζω μετά από τόσα χρόνια ο κόσμος ξέρει τα περισσότερα πράγματα για εμένα. Θα μου πεις που δεν έκανα παιδί.
Γ.Θ.: Ναι το παιδί. Όλη αυτή η αγάπη που έχεις, θα μπορούσες να την δώσεις παρακάτω. Είναι σκληρό να σου το λένε.
Ν.Γ.: Δεν είναι καθόλου σκληρό όταν μια γυναίκα δεν το κάνει συνειδητά. Θα ήταν σκληρό, αν το ήθελα και δεν μπορούσα να κάνω. Δεν το μετανιώνω και δεν έκανα επειδή αγαπώ πολύ τα παιδιά. Θα ήμουν ανεύθυνη και δεν θα το επέτρεπα στον εαυτό μου.
Γ.Θ.: Δεν θα ήσουν ανεύθυνη ποτέ αλλά… είναι επιλογή.
Ν.Γ.: Τέλος πάντων εσύ είσαι ο καλεσμένος...