Διανύουμε μια περίοδο με έντονο πολιτικό και γεωπολιτικό ενδιαφέρον με τις τοπικές κοινωνίες να αναζητούν λύσεις σε προβλήματα και τις εθνικές κυβερνήσεις να προσδοκούν σε μία συνολική διαχείριση των θεμάτων όπως είναι το μεταναστευτικό, η οικονομία, η ενεργειακή κρίση, η έκρηξη των τιμών, από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Η ανθεκτικότητα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος δοκιμάζεται ίσως για πρώτη φορά μετά τα πρώτα βήματα της σχηματοποίησης της ένωσης και της χάραξης του χάρτη που οδηγεί στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αν θα χρησιμοποιούσαμε όρους θερμοδυναμικής θα μπορούσαμε ευθέως να μιλήσουμε για αύξηση των δεικτών εντροπίας στην πολιτική διαδικασία, εξέλιξη που αν συνεχιστεί μπορεί να προκαλέσει ευρύτερες δυσλειτουργίες στον πυρήνα της ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Αδιαμφισβήτητα η Ε.Ε οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ολιστική διαχείριση κορυφαίων ζητημάτων, όπως το μεταναστευτικό, η διεύρυνση της Ε.Ε, η επέκταση της Σένγκεν, η ενεργειακή αυτονομία και άλλα. Από τη μία πλευρά η Ιταλία αναζητά βοήθεια για τη διαχείριση του τεράστιου αριθμού μεταναστών που φτάνουν καθημερινά στις ακτές της, ενώ από την άλλη οι Γερμανοί φιλελεύθεροι λένε "όχι" στη μετεγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών που προέρχονται από την Λαμπεντούζα.
Εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά η αυστριακή Κυβέρνηση απορρίπτει διαρρήδην την επέκταση της Σενγκεν, ενώ το Βουκουρέστι απειλεί με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, αν η Βιέννη δεν άρει το βέτο. Στα Δυτικά Βαλκάνια, η διαμάχη μεταξύ Κοσόβου και Σερβίας επηρεάζει σαφώς τη διαδικασία για την ένταξη τους στην Ε.Ε. Την ίδια ώρα, η Αλβανία δέχεται επικριτικά σχόλια για τη στάση της απέναντι στον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρας Φρέντι Μπελέρη, ενώ ο σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στη χώρα αποτελεί μία εκ των βασικών προϋποθέσεων για την ευρωπαϊκή της πορεία.
Ταυτόχρονα, η πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν να επιτρέψει την ελεύθερη πώληση του ουκρανικού σιταριού στην Ε.Ε προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από συγκεκριμένες χώρες που προσπαθούν να προστατέψουν τους δικούς τους παραγωγούς. Πολωνία, Ουγγαρία και Σλοβακία εφάρμοσαν μονομερείς απαγορεύσεις για να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Όσο η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται, τόσο θα επηρεάζονται σημαντικοί τομείς της ευρωπαϊκής πολιτικής και θα αυξάνονται οι διαμάχες για την επίτευξη ισορροπίας σε οικονομικό και όχι μόνο επίπεδο.
Η ηγεσία των Βρυξελλών έχει μπροστά της πολλά εμπόδια να υπερπηδήσει, για να οχυρώσει τη συνοχή. Πνεύμα συνεργασίας υπάρχει, αναζητείται ωστόσο μια ανθεκτική, πολυεπίπεδη και συνολική στρατηγική για την Ευρώπη του 2030.