Πρόκειται για μια χώρα, η οποία στο πέρασμα των χρόνων γνώρισε ισχυρές πολιτικές αναταράξεις και συγκρούσεις με έντονο ιδεολογικοπολιτικό αποτύπωμα που απασχόλησαν και θα απασχολήσουν τους ιστορικούς του μέλλοντος. Στην παρούσα φάση, οι πολίτες θα κληθούν την ερχόμενη εβδομάδα να αποφασίσουν για το μέλλον, την φυσιογνωμία της χώρας στο εσωτερικό και το εξωτερικό, τις σχέσεις της με την Ε.Ε και τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και την περαιτέρω δυναμική που θα αναπτύξει σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον.
Η Πολωνία δεν συγκρίνεται με άλλες χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης. Έχει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα αποδείξει πως ξέρει να διαδραματίζει ένα πολυσχιδή ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις,ενώ η οικονομία της αναπτύσσεται σε υψηλές ταχύτητες. Ποια είναι ωστόσο η πολιτική κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας; Ποιός διατηρεί τις περισσότερες πιθανότητες να κρατήσει στα χέρια του το τιμόνι τα επόμενα κρίσιμα για το ευρωπαϊκό εγχείρημα χρόνια; Η κοινωνία είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα: Από τη μία πλευρά, το υπερσυντηρητικό κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης (PiS) που διεκδικεί μια τρίτη θητεία με μεγάλες πιθανότητες να την κερδίσει.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του Poll of the Polls του Politico, προηγείται κατά επτά ποσοστιαίες μονάδες από το άλλο κόμμα που διεκδικεί την εξουσία, το PO (Πλατφόρμα Πολιτών) του γνωστού από την μακρόχρονη παρουσία του και στα δρώμενα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ντόναλντ Τουσκ.
Στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, το PiS έχει ακολουθήσει μια σκληρή πολιτική σε μείζονα κοινωνικά θέματα, όπως είναι εκείνο των αμβλώσεων,η αντιμετώπιση των ατόμων Λοάτκι, οι αλλαγές στον ευαίσθητο τομέα της Δικαιοσύνης που προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της Ε.Ε, ενω υπήρξαν καθυστερήσεις και στην απορρόφηση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης (περίπου 36 δις ευρώ).
Μία ενδεχόμενη νίκη της αντιπολίτευσης θα σήμαινε ταυτόχρονα μια φιλοευρωπαϊκή στροφή της χώρας, αλλαγή πορείας στην εσωτερική ατζέντα και ενδεχομένως περιορισμό της έντασης μέσα στην κοινωνία που προκάλεσαν επιλογές του απερχόμενου κυβερνητικού σχήματος που πραγματικά δίχασε την κοινή γνώμη. Εκτός των ανωτέρω, αξίζει να σταθεί κανείς και στο ρόλο που διαδραματίζει η Πολωνία ως περιφερειακός παίχτης στην ευρύτερη περιοχή και ειδικότερα μετά την ρωσική εισβολή στο γειτονική Ουκρανία.
Υπήρξε ένας από τους πιο σκληρούς υποστηρικτές της Ουκρανίας, στέλνοντας άρματα μάχης και μαχητικά αεροσκάφη πριν από οποιοδήποτε άλλο, προσφέροντας διπλωματική υποστήριξη, ενώ δεχόταν εκατομμύρια πρόσφυγες που διέφυγαν τις πρώτες μέρες από τις εστίες του πολέμου. Αν και στην παρούσα φάση, οι σχέσεις των δύο πλευρών περνούν κρίση λόγω των εισαγωγών των ουκρανικών σιτηρών και της απόφασης της Πολωνικής Κυβέρνησης να προστατεύσει τους ντόπιους παραγωγούς.
Η Ευρώπη παρακολουθεί μια εκλογική μάχη σε μια χώρα- βαρόμετρο στην Ε.Ε, ενώ πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι δύσκολα θα αλλάξουν παγιωμένες καταστάσεις μετά από τόσα χρόνια συντηρητικοποίησης της πολιτικής ζωής, ανεξάρτητα από ποιος θα εκλεγεί. Τα διλήμματα για την πολωνική κοινή γνώμη είναι σκληρά ενόψει των εκλογών, αλλά είναι εκείνη που θα αποφασίσει ποια πορεία θα ακολουθήσει η πατρίδα τους από το 2024 και έπειτα.